FOREVER Ft. Kasper Dolberg (Vervolg)

Deel 4

Kasper Dolberg pov.
Ze is gewoon weer mijn prinsesje en nu ga ik er ook alles aan doen om haar niet meer te verliezen en haar gelukkig maken. En we hebben dankzij Larissa haar voorzet op Neres de wedstrijd gewonnen. Hopelijk doen we het net zo de komende tijd. Want we hebben te veel verloren de afgelopen tijd. Waaronder ook Appie die een hartstoornis heeft en nu nog steeds in het ziekenhuis ligt. Hij ademt en heeft een hartslag. (Stay Strong Appie 🙏 ) We gaan naar de kleedkamer en gaan dan ons omkleden. Alleen de jongens Larissa die wacht buiten. We gaan nog lekker eten met z'n allen en daarna is het eigenlijk al weer tijd om naar huis te gaan. Larissa stapt in haar auto en geeft me nog een luchtkusje. Ik geef er een terug. Ik stap ook in en rijd naar huis. Als ik aan kom zie ik dat Larissa haar auto aan het begin van de straat staat. Dat betekend dat ze bij haar tante is. Ik ga naar mijn eigen huis en ga dan gelijk onder de douche. 

Larissa pov.
Ik rijd naar mijn tante en ga dan gelijk naar mijn kamer en kijk rond. "Mijn 'nieuwe'  thuis" Ik ga op bed liggen en denk 'Wat zou Kasper aan het doen zijn...' "Ik mag zijn Prinses weer zijn." Zucht ik. Mijn telefoon  gaat af en onder dat ik kijk wie het is neem ik op.  "Larissa morgen heb je een kennismaking met je nieuwe date." Aldus het management. Mijn ogen worden groot nee niet weer. Ik weet nog wat er een half jaar geleden gebeurde. Nee dat laat ik niet meer gebeuren. " Euhm... Weet je laat mij gewoon mijn eigen leven leven met mijn eigen liefdes dan komt het goed." " Nee Larissa je komt morgen.", "Nou. Weet je je Bekijkt het maar, maar reken er maar niet op dat ik kom." Boos hang ik op. En zucht diep wat moet ik doen. Ik ga door mijn contacten en zie de naam 'Cecilia' staan. Zonder twijfel druk ik op haar naam en bel ik haar. "Larissa?" "Cecilia." "Larissa, wat fijn om weer is wat van je te horen." "Ja hè, maar heb je tijd om af te spreken?" "Wel ik ben nu in Amsterdam, daar studeer ik weet je nog?" " O Ja. Ik ook ik ben geslaagd voor de muziek school, dus ja." "Zullen we bij het Amsterdamse bos afspreken?" Vraagt Cecilia. "Ja is goed. Ik ben d'r over 20 Minuten." "Oké ik ook. See ya." See ya." Ik hang op en pak nog wat drinken en en eten en doe het in m'n rugtas en hang die over mijn rug. "Ik ha naar het Amsterdamse bos met Cecilia." Zeg ik nog en dan ga ik naar buiten. Ik loop naar de auto maar bots tegen iemand op. "Hey!" Roep ik boos. En kijk degene aan. "Sorry, schat." Zegt Kasper. Ik moet eigenlijk best wel lachen. "Waar ga je naar toe?" Vraagt Kasper. "Ik heb met Cecilia afgesproken bij het Amsterdamse bos. "Ik breng je wel." "Nee Joh, dat hoeft niet." "Ik Sta er op." Ik zucht en pak dan zijn hand die hij heeft uitgestoken. Ik takel mezelf omhoog en samen lopen we naar zijn auto. We stappen in en Kasper rijd naar het Amsterdamse bos. Onderweg staat de radio lekker hard en blèren we weer lekker mee met de radio. Wat heb ik dit gemist. Ik hoor de presentator ineens zeggen " Larissa van The Wildcats heeft weer in een film gespeeld, namelijk in de film 'Desendants 2' ze heeft ook in 'Desendants' gespeeld. Hier is het volgende nummer 'space between' uit de film 'Desendants 2' gezongen door Larissa en Sofia." En ik hoor de eerste klanken van 'Space between'. Ik zing mee met het liedje en Kasper kijkt me  aan.

I didn't know what you were goin' through

I thought that you were fine
Why did you have to hide

I didn't want to let you down
But the truth is out
It's tearin' me apart, not listenin' to my heart

I really had to go
And I would never stop you
Even though we've changed
Nothing has to change

And you can find me in the space between
Where two worlds come to meet
I'll never be out of reach

'Cause you're a part of me
So you can find me in the space between
You'll never be alone
No matter where you go
We can meet in the space between

Nothing can stay the same
It's growing pains

Be proud of all the scars
They make you who you are

I know you have to stay
But I'll never really leave you
Nothing has to change
Even though we've changed

You can find me in the space between
Where two worlds come to meet
I'll never be out of reach

'Cause you're a part of me
So you can find me in the space between
You'll never be alone
No matter where you go
We can meet in the space between

There are no words left to say
I know you gotta find your place
But this is not the end
 No
You're part of who I am
Even if we're worlds apart
You're still in my heart
It will always be you and me, yeah!

You can find me in the space between
Where two worlds come to meet
I'll never be out of reach
No

'Cause you're a part of me
So you can find me in the space between
You'll never be alone
Yeah
No matter where you go
No matter where you go
We can meet in the space between

Als het liedje afgelopen is. kijkt Kasper me aan en zegt "Ik ben zo trots op jou, met alles wat je bereikt hebt." "Dank je, ik ben super trots op jou, want kijk wat jij allemaal wel niet hebt behaald." zeg ik Trots. "Dank je."Aan gekomen bij het Amsterdamse bos stap ik uit en doe ik mijn rugtas om. " Bel je me als je weer naar huis wilt?" "Ja zal ik doen. Ik geef hem een knuffel en dan loop ik naar de ingang en ga ik opzoek naar Cecilia. Al gauw heb ik haar gevonden en rennen we naar elkaar toe. "Ik heb je zo gemist Meid." zegt Cecilia. "Ik jou ook." "Kom laten we een rustig plek je op zoeken." Als we een rustig plekje hebben gevonden gaan we zitten en praten we gezellig "Hoe was het in Amerika?" "Wel, minder leuk dan ik had gedacht." "Mensen begonnen mij te pesten, docenten deden er niks tegen. Iets voor mijn examen ben ik naar de directie gegaan en toen heb ik alles uitgelegd en toen zei hij 'We laten hun niet slagen voor straf.' en dat gebeurde ook. Ik en nog 1 Nederlander, 2 Belgische en 3 amerikanen slaagde wel voor het examen." "Wat fijn. " "Ja, maar nu genoeg over mij hoe is het met jou? Al een jongen gevonden?" "Ja, Ik heb een jongen gevonden, we zitten in dezelfde klas en hij is heel aardig." "Ik wil hem dan wel is snel ontmoeten he."Zeg ik  Cecilia knikt en vraagt dan "Jij en Kasper?" "Wij zijn weer een stelletje."