FOREVER Ft. Kasper Dolberg (Vervolg)

Deel 18

Larissa pov.
"Nee, voel me niet lekker." "Probeer tenminste wat te eten kleine."Zegt Lian ik knik en probeer wat te ten maar bij elke hap heb ik het gevoel dat ik moet overgeven. Na een paar happen stop ik toch met eten en pak mijn telefoon. En kijk of Kasper nog wat heeft gestuurd. Ja, Een foto dat hij samen met de jongens aan het hangen is en dat hij met Joel, Frenkie en Donny aan het eten is. Ik zucht en denk 'Soms zou ik gewoon bij hem willen zijn, zonder gezeur.' "Larissa we beginnen weer." Zegt m'n manager ik knik en loop naar het podium en zie dat het een leuke jongen is. Ik doe weer m'n ding op het podium,ik ren heen en weer maar voel me steeds misselijker worden maar laat niks merken. Ik voel alles omhoog komen en ren het podium af en ren naar de wc, en geef over. "Larissa gaat het wel?" Vraagt Zoë de vriendin van Lian. Ik kijk om hoog en schud mijn hoofd en geef mijn telefoon. Zoë knikt en weet gelijk wat ik bedoel. Ik voel weer dat ik moet overgeven hang boven de pot en geef weer over. "Larissa kom je zo weer op?" Vraagt mijn manager ik kijk hem aan alsof hij gek is ik ga lekker naar huis, gelukkig ben ik lopend hier naar toegekomen. "Ben je gek, je laat haar toch niet oefenen nu. Als jij niet lekker bent geven wij jou toch ook vrij geef haar ook een beetje tijd om te herstellen. Kom op zeg." Zegt Lian boos die naar mij toe is gekomen "Ja dan had ze het maar veilig moeten doen." "Ik en kasper hebben niks gedaan!" Schreeuw ik terug. "Ja ja, dat zeggen ze allemaal tegenwoordig." "We kunnen jou ook gelijk ontslaan hoor." Zegt Austin die erbij is gekomen. En toen was het stil het enige wat je hoort is mij die weer moet overgeven.

Kasper pov.
Ik zit gezellig met Joël, Frenkie en Donny op de bank voetbal te kijken als ik wordt gebeld. 'Queen Larissa' Staat er. 'Er zal toch niks erg zijn ofzo....' gaat er gelijk door mijn hoofd. "Hallo Babe." Zeg ik "Kasper, je spreekt met Zoë, vriendin van Lian. Kun je hier naartoe komen want Larissa is alleen maar aan het overgeven. Ik denk dat ze ziek is of het eten is verkeerd gevallen." "Euhm... Ja ik kom er gelijk aan." "fijn, want haar manager wilde haar laten repeteren." "Hij is gek ik kom er aan, hetzelfde adres?" "Ja." "oke, ben er over 20 minuten." "Oke, thanks." "Oké, bye." "Bye." Ik hang op en zeg "Ik moet gaan." "Wie was het dan?" "Zoë vriendin van Lian. Larissa heeft overgeven." "Ga maar snel naar je prinses toe." Thanks, Joël heb jij misschien een plastic zak hier die ik aan haar kan geven voor als ze moet overgeven in de auto." Joël knikt en pakt een plastic zak en geeft het dan aan mij. Ik bedank hem en stap daarna mijn auto in en race zo wat naar de loods waar Larissa is. Als ik de deur open maak zie Austin en Lian al weer op het podium zitten "Ze zit bij de wc 's. " "Thanks." Ik ren naar de wc 's en zie daar een onbekend meisje met mijn meisje staan. Larissa kan zo wel door haar benen zakken dat kan ik zo zien. "A, Kasper je bent er." "Ja ik ben zo snel mogelijk gekomen." "Verwen haar maar als jullie thuis zijn." "Ga ik zeker doen." "Dank je Zoë dat je bij me bent gebleven." "Het is niks ga maar snel naar huis." Zei heet dus Zoë. Ik til Larissa op en zet haar in de auto. "Hier als je moet." Zeg ik, Larissa kijkt me dankbaar aan en zucht. "Het komt goed." Ik stap ook in en rijd voorzichtig naar huis. Onder weg moest ik nog een keer stoppen omdat het weer naar boven kwam. Gelukkig hoefden we niet meer zo ver. Ik til Larissa weer naar binnen laat Joël nog even weten dat ik thuis ben. ' Fijn, namens mij wensen wij Larissa veel beterschap." "Thanks zal ze heel erg waarderen." Stuur ik terug. Ik zie dat Larissa rustig lig te slapen, was mijn gevoel vanochtend toch goed. Ik had gewoon moeten vragen hoe ze zich voelde. Ik maak me ook klaar om te gaan slapen en leg nog een emmer naast het bed aan de kant van Larissa. En ga dan naast haar liggen.

Larissa pov.
De volgende ochtend word ik wakker door een deur die open gaat en Kasper die naast mij verschijnt met een ontbijtje. "Voor mijn zieke prinses." "Dat is lief van je." Ik kijk hem aan en zeg "Ik wil niet ziek zijn." "Dan gaan we jou maar snel beter maken he." Zegt Kasper en ik moet lachen. Rustig eten we ons ontbijtje op en ik kijk op mijn wekker en zie dat het half elf is "Heb je geen training of trainen jullie laat?" "Ik heb gezegd dat ik bij jou blijf vandaag, ze snapte het. Ze zeiden dat ik anders met Jong Ajax mee kon trainen." "A dat is toch ook leuk." "Ja maar ik wil jou niet alleen laten dus heb ik Joël en Lasse geregeld." "Zo klinkt het echt alsof ik een klein kind ben, Kasper." Zeg ik nep gekwetst. "Sorry, zo bedoel ik het niet, je bent ziek en wie weet wat er gebeurd als ik weg ben, dus ja." "Ik snap het. Het is lief dat je zo na denkt." Ik geef hem een knuffel en zeg " Ik houd van jou." Als alles op is gaat Kasper naar beneden en ik ga me op frissen. Als ik klaar ben hoor ik de bel gaan. "Hey, kom binnen." Hoor ik Kasper zeggen, waarschijnlijk zijn het Joël (Veltman) en Lasse (Schöne). Ik loop naar beneden en groet de heren en zeg "Goede middag oppassers." Iedereen moet lachen. Ik ga met een zucht op de bank zitten. "Wat drinken?" "Ja, lekker doe maar wat fris." Zeggen Joël en Lasse "Ik wil graag thee." "Komt eraan." Zegt kasper en haalt wat drinken. Om half een vertrekt Kasper naar de toekomst. Hij geeft me nog een kus op mijn voorhoofd voor dat hij weg gaat.

_____________________________
Omdat ik toch ziek ben waarom dan geen nieuw hoofdstuk 😀