ျပန္ဆံုမယ္႔ေန႔....part 11
==============ကြၽန္ေတာ္ဒါးရယ္ကိုေငးၾကည့္လိုက္စဥ္တြင္ ဒါးရယ္က ခပ္လွမ္းလွမ္း႐ွိကိုင္းေတာကို ငိုင္ၾကည့္ရင္းခပ္တံု႔တံု႔ျပံဳးေနသည္။ သူ႔အျပံဳးသည္ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ အလွမ္းကြာေဝးေနဆဲမွာပင္႐ွိေသးသည္။ ဒါးရယ္ကိုပိုင္ဆိုင္ရၿပီးဟုထင္မွတ္ထားေသာကြၽန္ေတာ့့္အတၱကိုကြၽန္ေတာ္ျပန္စမ္းစစ္မိသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ဒါးရယ္ကိုမပိုင္ဆိုင္ေသးယံုသာမက သူ၏အျပံဳးမ်ားကိုပင္ အဓိပၸါယ္မေဖာ္တတ္ေသးသည္အထိ ေမးခြန္းမ်ားစြာ႐ွိေနသည္။ တကယ္ေတာ့ကြၽန္ေတာ္က သူ၏အျပံဳးတစ္ပြင့္ကိုပင္ အဓိပၸါယ္မေဖာ္တတ္ေသးသည့္ခပ္ညံ့ညံလူသားတစ္ဦးလား....။ ဒါမွမဟုတ္ ဒါးရယ္၏အျပံဳးသည္အေျဖမ႐ွိေသာေမးခြန္းတစ္ပုဒ္မ်ားျဖစ္၍ေနမလား....။
ေနေစာင္းလုၿပီ.......
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီသဲေသာင္စပ္တြင္ထိုင္ေနသည္မွာအခ်ိန္အေတာ္အသင့္ၾကာေနေပၿပီ....။ စေရာက္ကတည္းက ကြၽန္ေတာ္ကဒါးရယ္ကို ေငးၾကည့္ေနမိသလို ဒါးရယ္သည္လဲ ကိုင္းေတာကိုသာငိုင္ၾကည့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ စကားတစ္စမ်ွ မေျပာျဖစ္သလို ကြၽန္ေတာ္တို႔ၾကားကိုပင္ ေလေျပသည္လဲ တစ္စိုးတစ္စဥ္းမ်ွမေသြးပါ....။ တစ္နည္းအားျဖင့္ အရာအားလံုးတိတ္ဆိတ္ေနသည္။ ညေနေစာင္းျဖစ္၍ ေက်းငွက္မ်ားအိပ္တန္းတက္ဆူညံေနေသာ္လဲ ကြၽန္ေတာ့္အာရံုတြင္တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္၏အႏွစ္သာရကို ကြၽန္ေတာ္မခံစားမိေပ....။ တိတ္ဆိတ္ေနေသာကြၽန္ေတာ့္အာရံုတြင္ ေငးၾကည့္ေနေသာ ဒါးရယ္၏အျပံဳးသာေပၚေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ထိုအျပံဳးကိုကြၽန္ေတာ္အဓိပၸါယ္မေဖာ္တတ္။
ဒါးရယ္က အခ်ိန္အေတာ္တန္ၾကာေငးၾကည့္ေနရာမွ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္လွည့္ကာလာသည္။ ၿပီးေနာက္သူျပံဳးျပ၏။ ယခုတစ္ခါအျပံဳးကိုေတာ့ကြၽန္ေတာ္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုတတ္သည္။ သူ႔အျပံဳးသည္ ႏႈတ္ခမ္းေပၚမွအေရတြန္႔ေလးမ်ားအနည္းငယ္ဆန္႔တန္းသြားေစသည့္ ျပံဳးတံု႔တံု႔ေလးတစ္ခု.....။ ထိုအျပံဳးႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ၾကည္ေတာက္လာေသာမ်က္ဝန္း...ထိုမ်က္ဝန္းအတြင္းမွ ကြၽန္ေတာ့္ကို ယံုၾကည္ပါ ဟုေစၫႊန္းေနေသာ အေရၾကည္ၾကည္ေလးမ်ား....။ အိုး.....ျမင္ရေသာ သူ႔အျပံဳးႏွင့္ သူ႔မ်က္ဝန္းသည္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကက္သီးမ်ားပင္ထသြားေစပါသည္။
YOU ARE READING
ျပန္ဆံုမယ္႔ေန႔
Adventureဒီ fic ကိုေရးဖို႔အတြက္ အၾကံဥာဏ္ရခဲ့တဲ့ ဂ်ဴးရဲ႕ သူ မင္းကိုဘယ္ေတာ့မွနဲ႔ Ami ရဲ႕ အစိမ္းရင့္ရင့္အလြမ္း ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္.... Credit လဲေပးပါတယ္..... စစ္သားဘဝနဲ႔ အက်ဥ္းသားဘဝေရးတဲ့ေနရာမွာ အမွားပါခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္သည္းခံဖတ္ေပးၾကပါ