Koçari

Aile

           Bileğime de bir toka taktım. Telefonumu şarja takıp odanın kapısını açtım. Merdivenlerden aşağı yavaş adımlarla indim. Salona dogru giderken kapının zile çaldi. Yönümü değiştirip kapıyı açtım. Karşımda takım elbiseli, esmer, uzun boylu, kaslı olduğu gayet belli ve bu tiple resmen ben yakışıklıyım diye bağırıyor.

- Hoşgeldin.

         Deyip içeri girip salondaki tekli koltuğa oturdum.

Harika: Tatlım kahvaltı yapmayacak mısın?
Ben: Hayır, şimdi aç değilim.

         "Hayır, çok açım ama tek başıma yemek yiyemiyorum. Bunu da onlara söyleyemiyorum."

           Kapıdaki adam içeri girinçe Harika hemen ayağa kalkıp sarıldı. Neyi ki bu?

Harika: Hoşgeldin. Sevgilim.

Deyip yanağından öptü. Demek sevgilisi.

- Hoşbulduk.

Harika bana dönerek.

Harika: Mert bu kardeşim.
Mert: Kapıda karşılaşmıştık zaten.

Bana hafifce gülümsedi. Ayağa kalkıp elimi uzattım.

Ben: Ben Koçari. İsmim Koçari değil ama ben böyle denmesinden hoşlanıyorum. Sende böyle dersen sevinirim.

Elimi nazikce sıkarak.

Mert: Bende Mert. Ablanın eşiyim.

Deyip elimi bıraktı. Şaşkınça ablama döndüm.

Ben: İyi. Evli olduğunu bilmiyodum.

Deyip yerime oturdum. Onlarda yerlerine oturdu. Tekrar konuştum.

Ben: Daha dogrusu bana  sadece ablam ve babam olduğunu söyledi.
###: Ayıp etmişler beni söylemedi mi?

Salona yeni giren ortalama ne ortalaması benden baya büyük. Üniversiteye falan giden bir erkek çocugu.

Ben: Abim olduğu da söylemnemişti.
Demir: Hayır, kızım. O benim yeğenim. Seninde halanın oğlu.

Çocuk önüme gelip elini uzattı.

###: Ben Poyraz.

Bende elini sıkıp

Ben: Bende Koçari.
Poyraz: Emin misin?
Ben: Böyle denmesini tercih ediyorum.

Deyip elini bıraktım. Oda karşıdaki koltuğa oturdu. Elimi göğsümde birleştirip arkaya yaslandım.

Ben: Eee seni anan baban yok mu?
Poyraz: Benim anam babam İstanbul' da.

Deyip gülümsedi aman ne komik?

Ben: Ee babanne ya da annanne. Yok mu?
Harika: Babannem köyde. Annannem siz kaybolduktan bir ay sonra vefat etti.
Ben: Amca?
Harika: Amcamız yok.
Ben: Hala bir tane mi?
Harika: Evet.
Ben: Teyze, dayı?
Harika: Dayım iş için Ankara' da. Melis teyzem kanserden vefat etti. Hande teyzemde akşam gelecek.
Ben: Kuzen? Tek Poyraz mı?
Poyraz: Ben kırk kuzene bedelim.
Harika: Melis teyzemin bir oglu var. Amerika' da okuyor. Dayımın bir kızı, bir oglu var. Biri seninle yaşıt. Ayça. Aynı okuldasınız. Oglu yedinçi sınıfta. Furkan. Hande teyzemin ikizleri var. Dörtünçü sınıftalar.  Poyraz' ında kız kardeşi var. Simge.
Ben: Yedi kuzen mi? Çok az.
Poyraz: Bende diyorum. Anlamıyorlar.
Harika: Sen o zaman evlende çocuk yap.
Poyraz: Benim evlenmeme daha çok var. Daha enişteme ikinçiyi alcaz.
Mert: Sen evlen benim daha beş altı senem var.

Harika Mert' in karnına dirseğine geçirdi.

Harika: Sen şimdiden evlen ben seni tutmayayım.
Mert: Sende alınma aşkım. Poyraz evlensin diye.
Poyraz: Benim hiç suçum yok.
Harika: Neyse. Ben acıktım.
Mert: Kahvaltıyı iki saat önce yaptık.
Harika: Acıktım Mert ne yapayım?
Poyraz: Kilo alırsan eniştemin başına kalkma.
Harika: Şu çocuğu bu evden atın.