Oneindige Liefde

Hoofdstuk 7 ''Gouden ketting''

Ik vouwde het briefje open en pakte me telefoon erbij. Ik slaakte een zucht en legde mijn telefoon weer weg.

Het was voor mij een moeilijke keuze om te maken. Ik was bang dat ik gevoelens voor jou zou krijgen en dat het niet meer wederzijds zou zijn.

Ik was een gevoelig persoon betreft zulke zaken, Je kan niet in mijn leven verschijnen en daarna verdwijnen. Ik ben niet sterk genoeg om daarover heen te komen.

En dat is het gene waar ik bang voor was. Dat je weg zou gaan en mij gebroken achter laat.

''Amira, Het is jou beurt om te gaan werken!'' Hoorde ik mijn zusje zeggen terwijl zijn mijn kamer binnen liep.

''Is goed, Ik ga al.''

Ik stond op van mijn plek en Laila zag het papiertje op mijn bed. Ze raapte het op en er verscheen een glimlach op haar gezicht.

''Je hebt zijn nummer gekregen!''

''Dat klopt, En hij wilt dat ik hem een bericht ga sturen.''

''Moet je doen! Je gaat toch niet elke keer iemand afwijzen die interesse in je heeft?''

''Het is niet zo simpel Laila. Ik heb geen zin in een kort contact zonder een doel.''

''Jij kent hem beter, Denk je dat hij je tijd zal verspillen? Is hij onserieus qua omwang?

''Nee, Totaal niet zelfs.

''Dan bericht hem!

Mijn zusje duwde mijn telefoon in mijn handen en reikte me het papiertje aan. Ik toetste zijn nummer in en hij verscheen mijn contacten.

''Hey Younes! Met mij Amira, Ik heb over je aanbod nagedacht en ik wil ons wel een kans geven.''

Ik drukte op verzenden en legde mijn telefoon snel weg.

''Nou, En nu afwachten op zijn reactie'' Zei mijn zusje lachend.

Na een lange werkdag liep ik weer naar boven en ging rechtstreeks naar mijn kamer.

Ik pakte mijn telefoon tevoorschijn en ging op mijn bed zitten.

Er verscheen op mijn beeld dat ik een nieuwe bericht had ontvangen en 2 gemiste oproepen.

Ik opende het bericht en zag dat het van Younes afkomstig was.

''Ik beloof je dat je geen spijt zult krijgen van je besluit. Kom je morgen voor je eerste les naar mijn kantoor? Ik heb wat voor je''

Met een glimlach legde ik mijn telefoon weg en viel in een diepe slaap.

De volgende dag liep ik met een zenuwachtig gevoel naar het kantoor van Younes.

Na vandaag zal alles veranderen tussen ons, We zijn geen vrienden meer van elkaar maar twee personen die elkaar leuk vinden.

Ik klopte op de deur en het werd al snel open gemaakt door Younes.

''Welkom! Kom binnen'' Riep Younes wat te enthousiast.

Ik keek om me heen en gelukkig was de gang leeg, Niemand die hem heeft kunnen horen.

Hij liet me zitten op zijn bureaustoel en haalde wat uit zijn broekzak. Verbaast keek ik hem aan en raakte in paniek.

''Maak je geen zorgen, Ik ga je niet ten huwelijk vragen'' Zei Younes lachend nadat hij me blik zag.

Ik slaakte een zucht en keek hem glimlachend aan. Hij gaf me het doosje en voorzichtig opende ik het.

Met mijn vingers gleed ik over de gouden ketting die erin zat. In het midden had het een steentje in een vorm van een hart.

''Ik kan dit niet van je aannemen Younes'' zei ik zachtjes.

''Ik ben je vriend, Dus cadeautjes horen erbij''

''Maar dit heeft je vast veel geld gekost, Alsjeblieft breng het terug''

Younes kwam tegenover me zitten en pakte de ketting van me af, Hij kwam achter me staan en deed de ketting om me heen.

''Ik vind je echt heel leuk Amira, Laat mij jou dat gevoel ook geven''

''Maar dat hoeft niet met dure geschenkjes.''

''Ieder heeft zijn eigen manier, Ik laat het op elk manier zien die ik maar kan betekenen.

'''Dankjewel, Ik vind het echt heel lief van je.''

''Draag hem voor altijd, Zo heb je het gevoel dat ik bij je ben als ik er even niet ben'' Zei Younes lachend

~~~~~~~~~~~~~~~~~ HEDEN ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Met mijn handen ging ik naar mijn ketting en keek er even naar. Na 5 jaar heb ik hem nog steeds niet afgedaan, Zoals je tegen me zei.

Als ik hem draag dan heb ik het gevoel dat je bij me bent.

En dat klopt, De ketting betekent veel voor me. Het was mijn eerste geschenk van jou en dat waardeerde ik heel erg op dat moment.

Ik wil niks liever dan het gevoel hebben dat je bij me bent. Elke dag steeds weer.

Ik liep naar beneden richting de woonkamer en zag iedereen aan het dansen, Mijn zusje Laila merkte me op en kwam naar me toe lopen.

''Ik ben blij dat je bent gekomen.'' fluisterde ze.

''Ik wil dit feestje van mijn zusje toch niet missen'' zei ik met een oprechte glimlach.

Ze bedankte me en gaf mee een knuffel, Ik nam plaats naast een wat oudere vrouw en begroette haar vriendelijk. Mjn nicht uit Marokko kwam naast me zitten en we raakte in gesprek.

Uit het niets werd ik getikt door de mevrouw die naast me zat, Ze glimlachtte naar me en vroeg ik familie van de bruid was.

''Ik ben haar oudere zus Amira'' Stelde ik mezelf voor

''Serieus! Wat leuk, Gefeliciteerd met je zusje''

''Dankuwel''

''Ben jij zelf ook getrouwd?'' Vroeg ze nieuwsgierig.

''Nee, Laila is de eerste van ons 3 die gaat trouwen.''

''Hoe oud ben je dan lieverd?''

''Ik ben pas 27 geworden''

''Sorry dat ik zoveel vraag he! Maar wat doe je verder in het dagelijkse leven? Zei ze lachend

''Owh, Haha. Is geen probleem hoor. Ik ben op dit moment nog opzoek naar werk.''

''Mooi! Ik heb ook nog een zoon die niet getrouwd is, Hij is zelf 30 jaar. En heeft een goeie baan bij een telefoonbedrijf.''

''Netjes! Wees maar trots op u zoon.''

''Dankjewel, Alleen ben ik nog voor hem opzoek naar een leuke dame''

''Ik hoop dat hij en u haar zullen vinden, Heb geduld.''

Ik voelde dat het gesprek wat ongemakkelijkerd werd en probeerde ervandoor te gaan, Maar de mevrouw bleef door gaan met praten.

''Mijn zoon zal ook aanwezig zijn op de bruiloft, Ik zou het harstikke leuk vinden als je dan even bij ons komt zitten.''

''Ik weet niet of dat gaat lukken, Ik moet namelijk die dag veel doen om het zo goed mogelijk te laten verlopen.''

''Dat is begrijpelijk, Mijn voordeur staat altijd voor je open! Als je even langs wilt komen heel fijn. We wonen toevallig ook in hetzelfde dorp als jullie!''

''Owh echt? Leuk, Dus u kent mijn ouders dan ook wel?'' Vroeg ik nieuwsgierig

''Jazeker! Vraag je moeder maar over mij. Ik ben Fatima!'' stelde ze zichzelf voor.

Ik nam haar hand en ze trok me naar zicht toe, Ze drukte twee kusjes op mijn wang en keek me lachend aan.

''Ik zou liegen als ik jou niet als schoondochter wil''