Oneindige Liefde

Hoofdstuk 9 ''De buurvrouw''

Het contact tussen mij en Younes werd afgelopen dagen steeds minder, Eerst zagen we elkaar bijna elke week en nu enkel als we elkaar tegen komen in de gang.

Hij moest er elke keer snel vandoor, Of hij moest overwerken. Het ene smoesje naar het andere. Ik probeerde elke negatieve gedachte uit de kant te schuiven die ik dan kreeg. Want ik vertrouwde hem blindelings. Maar door zijn geheimzinnge gedrag verminderde dat.

Wat is er met hem aan de hand? Wilt hij mij niet meer? Of heeft iemand anders leren kennen, Die beter is dan mij.

''Amira? Wat is er toch vandaag met jou?'' Vroeg Hind zachtjes tijdens de les.

''Huh? Wat?'' Antwoordde ik slaperig.

''Hebben Younes en jij ruzie? ''

''Nee, Hoezo?''

''Wat is er dan met je? Waarom ben je de laatste dagen zo suf''

''Ik ben gewoon moe, Er is verder echt niks.''

''Weet je het zeker? Je kan het me anders gewoon zeggen''

''Dat weet ik, En je bent ook de eerste naar wie ik zou gaan.''

Tijdens de pauze liep ik samen met Hind naar de studieruimte. We moesten daarvoor wel eerst langs het kantoor van Younes.

''Wil je anders even naar Younes gaan?'' Stelde Hind voor

Ik schudde me hoofd en glimlachte. Op dat moment ging de deur van zijn kantoor open en kwam er een meisje eruit. Ze waren druk in gesprek en ze lachtte elke keer naar elkaar. Een steek van jaloezie ging er door me heen.

Hind pakte mijn hand vast en begreep gelijk hoe ik me voelde, We liepen langs hun heen en ik vestigde mijn blik op de grond. Ik voelde zijn ogen op mijn rug prikken maar ik draaide me niet om.

Ik nam plaats achter een tafel en voelde op een of ander manier bedrogen.

Het feit dat hij met iemand anders stond te praten vond ik niet erg, Hij is tenslote een werknemer hier op school en zijn werk is om studenten op weg te helpen.

Maar omdat hij de afgelopen dagen zo teruggetrokken was tegenover mij, En nu gezellig met iemand anders stond te lachen. Wekte bij mij verschillende gedachtes op.

''Wees niet bang, Hij is enkel van jou'' Grapte hind.

''Dat weet ik niet meer zo zeker'' Zei ik zachtjes

''Zie je! Er is toch wat met je, Wil je erover praten?'' Vroeg Hind bezorgd.

Ik slaakte een zucht en luchtte mijn hart bij Hind. Ze luisterde aandachtig en knikte af en toe met haar hoofd.

Ik vertelde haar wat me dwars zat, En dat onze contact niet meer zoals eerst was.

''Ik vind dat je naar hem toe moet gaan, En gewoon moet vertellen wat je dwars zit. Geloof me dan ben je een stap verder dan nu.''

''En wat als hij niet met mij wilt praten?''

''Waarom zou hij het niet willen? Je hebt niks gedaan. En het is ook niet de bedoeling dat je jezelf gek maakt met allerlei gedachtes.

Hind gaf me een knuffel en vertelde dat alles goed zou komen. En dat ze me daarin zou helpen.

''Amira? Kan ik heel eventjes met je praten?''

Ik schrok van de stem van Younes en draaide me om. Hij keek me met een blik vol spijt en herhaalde zijn vraag.

Ik knikte met mijn hoofd en liep achter hem aan naar zijn kantoor, Ik nam plaats op een stoel en keek stilletjes voor me uit.