Oneindige Liefde

Hoofdstuk 6 ''Een keuze maken''

De afgelopen week waren we meer naar elkaar toe gegroeid. Tijdens de pauzes kwam je me elke weer opzoeken om een praatje te maken.

Elk dag sprak ik mezelf de moed in om je te ontwijken, Maar je onschuldige gilmlach kon ik maar niet weerstaan.

Je had me in je greep en wist heel goed hoe je met mij om moest gaan, Je deed alles in een rustig tempo en gaf me de tijd om over je voorstel na te denken.

Terwijl Hind druk achter haar laptop bezig was wachtte ik gespannen op je totdat je de studieruimte naar binnen zou komen.

''Je wacht op hem he?'' Vroeg Hind uit het niets.

Verwarrend keek ik haar. ''Wie bedoel je?''

''Je weet wel over wie ik het heb. Zijn jullie een stelletje?''

''Haha, Als je me eerst kan vertellen wie die persoon in kwestie is''

''Meneer El Idrissi'' Fluisterde Hind zachtjes. ''Je kan me vertrouwen Amira''

''We zijn enkel vrienden op dit moment meer niet, En ik denk dat ik ook niks met hem wil''

''Dat is zonde, Ik kan aan hem zien dat hij je echt leuk vind. Hij komt niet voor niks elk pauze naar je toe.''

''Maar is dat dan niet raar? Een student met een werknemer van school.''

''Tuurlijk niet, Je bent 22 Amira geen kleine meid meer. En Meneer el Idrissi ziet er ook niet zo oud uit.''

''Daar heb je gelijk in, Maar ik weet het niet zo goed. Het is nog te vroeg om een besluit te nemen.''

''Neem rustig je tijd, Laat je niet zomaar overhalen. Je bent volwassen genoeg om de juiste keuze te maken.''

''Ik ben bang om de verkeerde keuze te maken, En dat alles dan voor niets is geweest.''

Die middag zat ik achter mijn bureau en probeerde samenvattingen te maken van de vakken waar ik deze week een tentamen van had.

Met mijn gedachten bij jou krabbelde ik wat in mijn schrift. Ik slaakte een zucht en staarde naar mijn boeken.

Dit gaat niet werken, Ik kan me nu amper concentreren op mijn studie laatstaan als we verder dan dit zijn. Ook vroeg ik me de hele tijd af waarom je niet naar me toe was gekomen in de pauze.

Je kwam elke dag, Maar vandaag niet. Waarom?

Geiiriteerd ruimde ik mijn boeken op en ging op mijn bed liggen. Ik wist dat dit ik me van alles zou afvragen. Waarom moest ik zo zijn? Waarom kon ik niet simpel nadenken inplaats van mijn hoofd nachtdienst laten draaien.

''Waarom lig jij op bed? Ben je nu al klaar met leren? Vroeg mijn vader verbaasd.''

''Ik neem even een pauze, Ik ga zo weer verder.''

''Je was amper 10 minuten bezig Amira! Vind je het moeilijk? Zal ik je helpen?

''Nee hoeft niet, Ik ga zo beginnen.''

''Ik hoor het wel als het niet gaat'' Zei mijn vader zachtjes en verliet mijn kamer.

Ik pakte mijn boeken er weer bij en probeerde verder te gaan met de samenvatting.

Niet een half uur later ging de deur van mijn slaapkamer weer open, Even dacht ik dat het mijn vader was. Maar het was Chaima.

''Ik stoor toch niet?''

''Eigenlijk wel, Maar kom binnen''

Mijn zusje plofte naast me op bed en keek geiintereseerd in mijn boeken. ''Pff, Waarom zou je voor zo'n pittige opleiding kiezen?''