MUTLULUK SADECE SENDE

17.Bölüm

Merhabalar:) sizi çok fazla bekletmek istemedim zaten Ömer ve Cennet'i özledik bu yüzden yb yazdım.

Ara verdiğim süre boyunca okuyucum arttı hepinize teşekkür ediyorum yalnız yorum da yaparsanız ona göre hikayeme yön verebilirim görüşleriniz benim için değerli. Neyse fazla uzatmıyım iyi okumalar;)

Gördüğünüz apartman 3katlı olup 6 dairedir. Bu apartmanda sadeliği ön planda tuttum. Sade olduğu kadar da geniştir çünkü kullanışlı ev tasarlamaya özen gösteriyoruz efendim

"Bu ev de diğerleri gibi çok güzel Ömer Bey. Çizimleriniz çok başarılı tebrik ediyorum ve sizinle çalışacağımız için çok mutluyuz"

"Teşekkür ederim" dedim ve ayaklandık misafirlerimiz tek tek odadan çıkarken ben bir toplantının daha başarılı geçmesinden dolayı mutluluk pozları veriyordum taki içeri patron girene kadar

"Ömer tebrik ederim seni misafirlerimiz memnun kaldılar çok başarılı bir sunumdu" Teşekkür manasıyla kafamı salladım

"Bugünlük yeterli eve gidip dinlen yarın çok işimiz var" deyip çıktı dışarı. İzni de kaptık, hemen eşyalarımı toplayıp şirketten çıktım ve sabahtan beri yaklaşık 20kez arayan Özgür'e döndüm birkaç çalışta açtı

"O telefonlarıma niye cevap vermiyorsun Ömer?" eşim olsa bu kadar baskı yapmaz kulağım sağır oldu

"Toplantıdaydım ne oldu önemli bir şey mi var?"

"Akşam arkadaşlarla buluşcaz seni de görmek istediler ben de dedim o gelmez yeni evli cicim aylarında başbaşa bırakalım sonra her zaman bizimle takılır ama dinletemedim gelecek misin"

"Başlatma cicim ayına Özgür gelicem tabi evde boş boş oturmaktan iyidir"

"Tamam beni al beraber geçelim"

"Tamamm"deyip kapattım

.....

Eve geldiğimde her zamanki gibi güler yüzle karşıladı karım beni. Ben ise odaya girip üzerimi değiştirmeye başladım tabi peşimden Cennet girdi

"Aç mısın yemeği hazırlıyım mı"

"Hayır dışarı çıkıcam yerim ben bir şeyler"

"Dışarı mı nereye gidiceksin hem yeni geldin dinlenseydin biraz"

"Arkadaşlarla buluşcam Cennet ama hazırlanmama engel oluyorsun odadan çık da giyiniyim" hiçbir şey söylemeden çıktı ve kapıyı kapattı. Tabiki de onun yanında üzerimi değiştirmiyorum bizimkisi gerçek bir evlilik değil ailem evlenmemi istedi ben de Cennet'le evlendim olay bu

Hazırlanıp evden çıktım ayakkabılarımı giyerken de Cennet'e seslendim

"Ben geç gelirim bekleme beni uyu sen" tabiki de ses yok ben de fazla üzerinde durmadım. Arabama binip halamın evine sürdüm.

Eve geldiğimde kapıyı halam açtı ve ben ne olduğunu anlayamadan kendimi yemek masasında buldum

"Hala dışarıda yerdik biz zahmet etmeseydin"

"Evde mis gibi yemekler varken dışarının neyden yapıldığı belirsiz yemeklerini mi yiceksiniz" halama uzun uzun baktım ne diyor bu ya. Özgür'ün dürtmesiyle gözlerimi halamdan çekip Özgür'e çevirdim

"Hızlı ye Ömer geç kalıcaz amma uyuşuksun"

"Nereye yetişiyosun Özgür düzgün ye yemeğini öyle gidelim" bir şey demedi ve hızlıca yemeğe devam etti. Ben ise yavaş yavaş yiyordum inat değil mi

Yemeğimizi yiyip sahile geçtik. Herkes gelmişti ama çok kalabalık değillerdi

"Al işte, ben sana hızlı ye derken laf söylüyodun herkes gelmiş geç kalmışız"