LEGENDARY DEVILS BOOK 1: THE ACCIDENTAL HERO

CHAPTER SIX

"Napapansin kong tahimik ka. May problema?" tanong ni Dem kay Kaye na tamilmil kumain. Ilang araw na siyang ganoon dahil pinagiisipan na niya ang pagaalis ng spell dito. Lingid dito ay naisaulo na niya ang breaking spell. Gagawa na lang ulit siya ng inverted pentagram sa sahig gamit ang uling na isinawsaw sa dugo ng itim na pusa; patatayuin si Dem doon saka sasabihin ang mga incantation para ma-break ang spell. Iyon ang mga nabasa niya sa internet na kailangang gawin. Tiwala naman si Kaye dahil effective naman ang nakuha niyang orasyon sa internet site na iyon kaya na-summon niya si Dem.

Umiling siya. "May naisip lang ako," lutang na sagot ni Kaye. Napabuntong hininga ulit siya at nakaramdam ng kakaibang lungkot. Sa tuwing iniisip niyang pakakawalan na si Dem ay ganoon ang nararamdaman niya. Bukod doon ay nakakaramdam din siya ng kahungkagan.

Pero naisip niyang wala siyang ibang choice. Wala doon ang buhay ni Dem. Alangan namang i-seal niya ito forever? Napaka-selfish noon. Isa pa, kung mananatili doon si Dem, ang gusto ni Kaye ay nagkusa ito at hindi dahil sa nasa ilalim ito ng sumpa niya.

"Kaye, what's wrong? Your aura turned... silver. You are really sad." seryosong untag ni Dem.

Napatitig si Kaye dito. Napalunok siya ng makasalubong ang mga mata nito. Bumilis ang tibok ng puso niya at doon napagtanto ni Kaye na totoong may nararamdaman na siya kay Dem. Kaya worried siya rito at ginustong pakawalan ay dahil ayaw na niya itong pahirapan. Lagi itong laman ng isip niya at kahit masakit sa kalooban, pakakawalan niya dahil iyon ang alam niyang makakabuti dito.

At nararamdaman ni Kaye na malalim ang nabuong damdamin para sa demon. Siguro, para sa iba ay isang malaking kahibangan iyon. Nahulog ang loob niya sa isang demon. Hindi iyon normal. Hindi iyon tama. Kahit kailan, alam ni Kaye na hindi iyon katanggap-tanggap pero...

Pakiramdam niya ay tama. Ni hindi na nga siya kinikilabutan sa isiping nagmamahal siya ng isang demon kesehodang ano pa ang magiging demon transformation nito. Loving Dem felt so damn right. It was impossible but it felt so true and loving him is all she ever wanted to do...

Huminga ng malalim si Kaye sa napagtanto at naramdaman. Pakiramdam niya ay sasabog na ang puso niya. Ang bigat-bigat noon at hindi na iyon maitatago pa ni Kaye ...

"D-Dem, ugh... may sasabihin ako," kinakabahang saad ni Kaye at iniurong na ang pinggan. Nawalan na rin siya ng gana. Wala siyang ibang gusto kundi ang tapatin na ito dahil sa totoo lang ay hindi na niya alam ang iisipin at gagawin. She was in love with him.

Napalunok ito saka napatango. "Okay. What is it?"

"G-Ganito—"

Napatingin sila sa pinto ng biglang may kumatok. Gustong mapaungol ni Kaye sa pagkabitin! Napaka-wrong timing naman na mayroong kumatok pa kung kailan magtatapat na siya. Napatikhim siya at napakamot ng sentido ng maulit ang katok. Sa pagkakataong iyon ay may tumawag na.

"Tao po!" anang lalaking kumakatok. Hindi pamilyar kay Kaye ang boses. Wala din siyang inaasahang bisita kaya napakunot ang noo niya sa pagtataka.

Minabuti niyang tingnan iyon. Sumunod naman si Dem sa kanya. Bago nila binuksan ang pinto, sinuot muna ni Dem ang shades para hindi makita ng tao ang mata nito.

Napakunot ang noo ni Kaye ng mapagbuksan ang tatlong tanod sa harap ng pinto niya. Ngumiti ang mga ito bagaman halatado sa mga mata ang pago-obserba. Pasimpleng tiningnan ang loob ng bahay niya saka siya tinanguan.

"Magandang hapon," bati sa kanya ng isang tanod na payat. Nasa edad singkwenta na ito. Maitim at mukhang masungit. Base sa boses nito, ito ang tumawag kanina at kumatok.