CHAPTER FOUR

2.6K 112 1
                                    

"What?! Para iyon lang? Hindi ka na kinuha? Damn it!" inis na bulalas ni Dem matapos sabihin ni Kaye ang lahat. Hindi na siya napaigtad sa biglang pagtataas ng boses nito dahil sanay na siya rito. Hindi na rin napigilan ni Kaye ang sarili. Sinabi na niya ang lahat kay Dem para maintindihan nito kung bakit hindi siya natanggap sa trabaho.

Napabuntong hininga siya at muling pinasadahan ng tingin ang dyaryo para magtingin ng bagong trabaho. Nalulungkot man, kailangan pa rin niyang makipagsapalaran. Tama na sa kanyang umiyak ng isang buong gabi. Kinabukasan ay dapat na siyang bumangon at harapin ang buhay. Kaya hayun siya. Maaga pa ring gumising para makabili ng dyaryo at iyon ang binabasa para maghanap ng trabaho.

"Ganoon ba talaga ang sistema dito?" hindi makapaniwalang tanong pa rin ni Dem.

Matamlay siyang tumango. "Oo naman. Papaano nga naman nila iha-hire ang isang tao na alam nilang hindi maganda ang naging performance sa ibang kumpanya?"

"Pero papaano ka na niyan?"

Dahil sa sinabi ni Dem na iyon ay parang may humaplos sa puso ni Kaye. Napatingin tuloy siya kay Dem at napangiti.

"Makakahanap pa rin naman ako ng trabaho. Huwag kang magalala. Mayroon 'yan," nakangiting sagot niya para makita nitong okay pa rin siya kahit nalulungkot. Nanghihinayang din kasi siya dahil maganda ang call center na iyon. Balita niya ay maraming benefits kagaya ng transportation allowance, hazard pay at kung anu-ano pa.

Natigilan ito hanggang sa nagkadailing-iling ng makabawi. "Ugh... hindi ako worried,"

Natawa si Kaye ng mapalatak si Dem dahil nagtutunog mabuting tao na naman ito.

"Dem, okay lang 'yan. Secret lang naman natin ito. Ako lang ang nakakaalam na mabait ka ring demon," biro niya. Dahil doon ay nawawala tuloy ang lungkot niya.

Napabuga ito ng hangin. "You know what? Pakawalan mo na lang ako. Wala ka rin naman mapapala sa akin,"

Natigilan siya at napaisip. Papaano kung burahin niya nga ang holy oil sa sahig at makawala ito? Naka-seal pa rin naman ang kapangyarihan nito pero hindi siya sigurado kung gagawan siya nito ng masama.

Umiling siya. "Hindi. D'yan ka lang."

"I'll behave. Promise, I won't go anywhere," seryoso nitong pangako.

"Hindi mo ako sasaktan?" seryoso niyang paniniyak. Aba, mahirap na. Halos masugat siya noon sa talim ng irap nito kaya kailangan niyang pakasiguro.

Napalatak ito. "I will not hurt you, okay? Kung sasaktan kita, dapat noon pang umiiyak ka sa dibdib ko at niyakap ako ng sobrang higpit."

Biglang naginit ang mukha ni Kaye sa naalala. Natawa si Dem sa naging reaksyon niya. Lalo tuloy namula ang buo niyang mukha dahil sa pagkapahiya!

Gayunman, tama ito. Oo nga naman. Pumasok siya sa loob ng bilog at niyakap si Dem noon. Wala itong ibang ginawa noon kundi ang pakalmahin siya sa pamamagitan ng yakap at haplos...

"You're blushing," nakangising kantyaw ni Dem.

"Oo na!" napapahiyang amin niya saka napatingin sa mga hawak hanggang sa napailing na lang. "Okay, okay. Ito ang tandaan mo. Magtitiwala ako sa'yo kaya umayos ka. Nagkakaintindihan ba tayo?" pakikipag-bargain niya.

Sumaludo si Dem. "Okay."

Huminga siya ng malalim at kumuha ng kutsilyo. Kinaskas niya ang holy oil sa sahig hanggang sa maalis iyon.

LEGENDARY DEVILS BOOK 1: THE ACCIDENTAL HEROTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon