FEDAİ
Bölüm 15
Kyungsoo ağrıyan başını tuttu ve hafifçe inledi. Nerede olduğunu bilmiyordu. En son ne olmuştu? Hatırladığı tek şey efendisin onu arabaya fırlattığıydı. Kafasını bir yere çarpmış olmalıydı. Sağ kaşında büyük bir ağrı vardı.
Elini kaldırdı ve alnındaki yara bandına dokundu. Etrafa yavaşça göz gezdirdi. Normalin aksine, oda turuncu renkteydi. ‘Fazla renkli.’ Diye düşündü. ‘Asla bu kadar neşeli olmayacağım.’
Kısa ayaklarını, renkli yataktan aşağı sarkıttı. Yere değmeyen lanet bacaklarından nefret ediyordu! Kısa boyundan, sıska kollarından nefret ediyordu! Vücudu onu savunmasız biri gibi göstermekten başka bir işe yaramıyordu. Neden böyle doğmuştu ki?
Dün incittiği bacağının üzerine basmamaya çalışarak kapı kolunu kavradı. Bu yerden bir an önce ayrılmalıydı.
“Bir yere mi gidecektin Kyungsoo?”
Mavi dolabın yanındaki kapıya hüzünle baktı. Bir odada neden üç kapı olurdu ki? Hangi manyak bu kadar delice bir yer tasarlamıştı, merak etti. Aslında bu delinin kim olduğunu biliyordu. Aklına gelen tek bir isim vardı: ‘Kim Jong İn’
Gözlerini devirdi ve esmer olana küçümseyici bir bakış attı.
“Beni burada tutamayacağını biliyorsun değil mi?”
Kai, Soo’ya doğru birkaç adım daha yaklaştı.
“Ben istemediğim sürece, hiçbir şey yapamayacaksın Soo.”
“Hadi ya? Bahse var mısın?”
Kyungsoo sinsice sırıttı. Asla pes etmeyecekti. Atik bir şekilde Jongin’e fazla uzak olan 3. Kapıya yöneldi. Yeterince hızlı koşabilirse, bu garip yerden kurtulabilirdi.
Kapı kolunu kavrayıp açmayı denedi ama hiçbir işe yaramadı. Kilitli miydi? Lanet kapının deliği bile yoktu! Nasıl kilitlenebilirdi?
“Sadece parmak izimle çalışırlar Soo. Enerjini boşuna harcamamalısın. Ona ihtiyacın olacak.”
Fedai seslice yutkundu.
“Bir insanı zorla evinde tutamazsın! Bu suç.”
Kai tüm odayı inletecek bir kahkaha attı. Korkutucu bir şekilde boynunu kıtlattı ve Kyungsoo’ ya yaklaşmaya devam etti.
“Suçtan bahseden sen misin Soo? Buna yüzün var mı? Üzgünüm. Sana karşı merhametli olmayacağım.”
Kısa olanın bacağına vurarak yere düşmesini sağladı. Fedaisinin saçlarını kavradı. Kyungsoo vazgeçecekmiş gibi gözükmüyordu. Kafasındaki acıyı önemsemedi ve efendisinin karnına sert bir yumruk attı.
“Bir ahmaksın Kim Jong İn. Adaleti savunan bir geri zekalı. İntikamımı almazsam nasıl yaşayabilirim?”
“İnsanların hayatlarını mahvetmeye intikam mı diyorsun Do Kyung Soo? Eline ne geçiyor? Sehun’u delirttiğinde mutlu olacak mısın?”
Kyungsoo debelenmeyi bıraktı ve betona oturarak derin nefesler aldı.
“Evet. Mutlu olacağım. O çocuk yaşamayı hak etmiyor!”
