Devil's Chains

Fifth Loop - Al and Kaiser

***

"She wakes up the moment I feel hopeless.."

***

G, F#, E.. G, F#, D.

'I wrote a long letter to the moon one day.
It isn't brighter than you but I lit a small candle..'

My fingers gently push the keys of the piano as the moon shone brightly outside, illuminating the space before me with its faint light through the transparent glass window on my left.

It's past midnight and I'm still sitting on the piano bench playing a piece in which I accidentally bumped into while searching the web.

I still remember my very first recital, I was 7 years young by that time...

Blade was there... Nyne and his family, too. Even my brothers and nanny Solana...

But my parents weren't.

They never attended any ever since anyways...

'Why are you crying? It's only you and me here. Me and you... Oh, you.'

Kahit laging ganun, hindi naman ako nagtanim ng kahit na anong sama ng loob sa kanila. Malungkot, oo. Pero busy sila sa negosyo sa England, New York at China noong mga taong iyon. Minsanan nalang sila kung umuwi kaya nasanay na 'kong hindi sila nakikita. Nakakausap ko naman sila sa telepono kapag tumatawag sila, pero tulad lang din ng pag-uwi nila dito, madalang din iyong mangyari.

Less affection, less expectation. A much lesser pain.

'Your singing voice that follows deep into the night... Brings the scarlet morning. One step, then another step..'

Wala pang asawa noon ang dalawa sa kapatid ko kaya silang pito ang laging present sa recitals at competitions na sinasalihan ko. Kahit hanggang ngayon, hands-on pa din sa'kin ang mga kapatid ko. Lalong lalo na si Elixir, Alexis at Kaiser na kung minsan, kulang nalang ay subuan ako ng pagkain. OA na kung OA pero lagi nilang rason na ako lang ang nag-iisang babae sa pamilyang Imperium kaya hinding-hindi nila hahayaang my mangyari sa'king masama.

During my performances before, people recognize me only by my stage name- Red Evereen.

Hindi nila 'ko kilala bilang Alexzeus Imperium dahil noon pa man, nakasuot na 'ko ng takip sa mata o maskara habang nagpeperform. Pati ang mga impormasyon ay confidential. Kahit ako ay nahihiwagaan sa sistema nila pero nanatiling tikom ang bibig ko.

I only want to perform.

'Dawn passes by and when that moon falls asleep, then the blue light that was with me.. Disappears.'

I sighed heavily and smiled. Ilang sandali ang lumipas matapos ang unang tugtog ay nanatiling tahimik ang music room.

May naulinigan akong kaluskos at yapak sa labas kaya mabilis akong napatago sa ilalim ng piano para makiramdam.

Kanina pa nakapag-adjust ang mata ko sa dilim kaya nakikita ko ang mga aninong dumadaan sa transparent na glass window sa kabilang parte malapit sa pinto. Bahagyang nakaawang ang pinto dahil may inipit akong ballpen sa gilid para hindi ito maglapat ng tuluyan. Iyon ang dahilan kaya naririnig ko ang mga kaluskos sa labas.