BAL'IK-2

1 Açıklama-Giriş

Herkese yeniden merhaba. Buraları çok özlemişim,hikayeyi... Gerçekten. Kedicik daha fazla dayanamadı ve size efsane bir dönüş yapmak istiyor. Umarım efsane dönüşün hakkını veririm. Yaz tatilindeki kadar uzun uzun düşünüp yazamıyorum ama 2. Kitabın ilk bölümünü de nasıl düşündüm nasıl beyin fırtınaları yaptım bir bilseniz... Sabahlara kadar bölüm yazmayı gerçekten çok özlemiştim. En çok da yazarken yaşamayı... İlk kitabım 1000 okunmayı geçmiş. Okuyanlara teşekkür ederim. Kahvenizi soğutmadan okumaya başlayın bence. İyi okumalar sizi kocaman seviyom <3

***

Gözlerimi açtım. Etrafa bakındım. İçimden bağırmak geldi.

"Hayır ya. Hayır..."

Gözlerim dolmuştu. Ona yeniden döndüğümde elimi uzattım. Soğuk yüzüyle elim buluştuğunda kalbim sıkıştı.

"Rüya olması çok üzdü beni bal."

Gözlerini açtı o da.

"Ne ? Neyin ?"
"Sana söyleyemediğim bir şeyi söyledim rüyamda."
"Neyi ?"
"Uygun bir zaman değil sanırım."
"Saat sabahın beşi. Bence uygun."

Güldü. Bir süre bekledim.

"Gülüşüne aşığım."
"O zaman gülerim ben de."

Öylece gözlerine baktım. Gerçekten rüya olması beni üzmüştü. Ona aşık oluyordum git gide. Beni kendine bağlıyordu. Bunu ona söylemek istiyordum.

Rüyamda söyleyebilmiştim. Daha sonra vurulmuştuk.

Rüya olması bir bakıma iyi,bir bakıma kötü olmuştu. Söyleyecektim... söyleyecektim de. Söyleyemiyordum bi anda.

Oturup gerçekten bu konuyu konuşmamız lazımdı. Beni dinlemiyordu yoksa.

"İlk defa doğum günümde beraber sabahlamadık ve uyuduk."
"Evet. Rüyanda buluştuk demek ki."
"Öyle oldu biraz."

Başımı başka yöne çevirip dudağımı büzdüm. Sonra yüzümü ellerinin arasına aldı.

"Gözlerime bak."
"Bakıyorum balım."

Ne olduğunu anlamadım. Öylece dakikalarca bakıştık.

"Bakabiliyorsun artık."
"Evet..."

Bana sarıldı. Sonra omzuna yaslandım.

"Omzun benim yuvam."
"Kedinin yuvası. Güzel oldu."
"Seni seviyorum bal."

Uzun süre sessizlik oldu.

"Doğum günün kutlu olsun."
"Teşekkür ederim."

Yanaklarımı sıktı.

"Kedilikten fok balığına terfi edeceğim galiba balık."
"Neden ya ?"
"Yanaklarımı acıttın."
"Özür dilerim."
"Kedi balığı yiyecek."
"Yemesin."
"Tamam biraz daha bekleyebilir."

Birbirimize bakıp güldük. Çok güzeldi.
O sırada telefonum çaldı,açtım. Hacize gelen adamlardan biri aramıştı. Hâlâ borcun ödenmediğini söyleyip duruyordu. Telefonu kapattım.

Üvey annemin peşime taktığı bu adamlardan bıkmıştım. Bu yüzden moralim bozulmuştu biraz.

"Kimdi o ?"
"Bi adam işte ben de tanımıyorum."
"Ne dedi de üzüldün böyle ?"
"Boşver balık."
"Üzülmeni istemiyorum."
"Biliyorum."

Yine yüzümü ellerinin arasına aldı.

"Üzülme o zaman."
"Üzülmüyorum. Beni mutlu ediyorsun."
"Biliyorum kedicik. Biliyorum."
"Sen de olmasan. Ne yapacağım ben ?"
"Ben hep varım ama."
"Doğru."

Gamzesine dokundum.

"Çok tatlı."
"Ne ?"
"Sen,bal."
"Biliyorum."
"Of..."

Oturduğumuz yerden kalktık. Bütün bir günü beraber geçirdik. Ama sokaklarda koşup anılarımızı konuşmaktan zamanın nasıl geçtiğini anlayamadık. Saatler geçmişti hatta bir koca günü beraber geçirmiştik. Hava kararırken yine bir sokakta koşuyorduk.

"Tamam daha da koşmayalım."
"Ben kazandım sonuçta."
"Peki sen kazandın bal."

Güldük. Bir süre sadece yürüdük. Artık söylemem gerekiyor diye kendimi hazırladım. Ama yapamadım,söyleyemedim yine.

Hava soğumuştu biraz. Ona baktım. O da bana baktı. Sanki bakışlarımizla anlaşıyor gibiydik.

"Seni seviyorum."
"Biliyorum."
"Üşüyorum."
"Koşalım mı?"
"Isınırım."

Yeniden koştuk,koştuk. Sonu olmayan bir yere doğru koşuyorduk. Daha sonra yine dün uyuduğumuz banka geldik.

"Güzel bir gündü balık. Zamanın nasıl geçtiğini anlayamadım."
"Ben de."

Daha sonra gözlerine baktım uzunca. Artık söylemenin zamanı geldi diye düşündüm.

"Balık galiba sana aşık oluyorum."
"Bana aşık öl."

Bu söylediği beni çok etkilemişti. Anlamı fazla derin ve güzeldi... Gözlerine baktım. O da burnumu sıktı.

"Bazen gerçekten evcil hayvanın gibi hissediyorum."
"Öyle ya zaten."

Beraber güldük.

"Söyleyemediğim şeyi söyledim işte."
"Neyi ?"
"Sana aşık oluyorum balık."
"Biliyorum."
"Keşke her şeyi bilmesen."

Bana sarıldı. Ama sımsıkı sarıldı. O sırada... rüyam gerçeğe dönüştü. Rüyada olduğu gibi... sarılırken biri beni,başka biri de onu vurdu. Silah sesi karıştı diğer seslere. Aynı anda bizi vurdular. Kurşunun akıttığı kanla beraber gözümden bir damla yaş aktı. Sarılırken ona,iyice sıktım kollarımı.

Çektiğim acı,gözümden aktı işte... Bilincim kapanmadan

"Eğer bir daha söyleyemezsem diye... seni seviyorum." dedim.