HINDI AKO TANGA DAHIL MINAHAL KITA, SADYANG MANHID KA LANG DAHIL DI MO NADAMA!✔

EPILOGUE

AKIYO'S POV

Who would have thought na maiinlove ako sa isang total stranger.

Kung sino pa ang binabalewala natin sya pa ang magbibigay ng lahat ng gusto natin..

Maswerte ako sa babaeng pinili at pinakasalan ko dahil na sakanya na ang lahat...

mabait,masipag,maalalahanin,mapagkumbaba,mapag-unawa, higit sa lahat mapagmahal.

Minsan na akong nagkamali, Minsan na ring sinubok ang katatagan namin, pero gayun paman hindi siya nagpadaig...

Sumuko ako sa babaeng pinangarap ko nagpadala ako sa isang saglit na kaligayahan na maaring kumuha sa panghabang buhay na kaligayahan,

Buti nalang at hindi siya sumuko sakin..tinanggap niya ako ng buong-buo, hindi nagdalawang isip para patawarin ang nagkasalang tulad ko.

Masasabi kong siya na ang perfect wife para sakin at maswerte ako dahil sya ang ibinigay ng langit para sakin..

Wag kayong sumuko kaagad sa kahit na anong pagsubok ang dumating sa relasyon ninyo. tandaan...

"There are so many reasons to runaway.. but find one reason and choose to stay."

dahil sa buhay laging may PAG-ASA.

"Hon! Clary, Jace and I are waiting! baka malate tayo sa mass." tawag na ako ng asawa ko.

"Im coming!"

Ay! muntik ko nang makalimutan 5 years old na si Miyoko Jace at natupad ang wish nya na magkaroon ng kapatid her name's Akiya Clary and she's one year old now At masaya kaming namumuhay ngayon sa piling ng pinakamamahal kong asawa si Miaka.

*END*

------------------------------------------------------------------------------------------------------

SORRY FOR THE SPELLING AND GRAMMATICAL ERRORS .

I WOULD LIKE TO EXTEND MY GRATITTUDE TO ALL MY READERS, VOTERS sa walang sawa niyong suporta sa storya ko. sad to say wala pong book two ito.. but anyway gagawa pa ako ng maraming stories! Once again THANK YOU! ^___^