Kıyamet Öncesi Sessizlik : A.R.A.F

OYUN BAŞLASIN

Vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın...İyi okumalar.

Multimedya'da ahu'nun kardeşi var.

Oyun en heyecanlı ve en karanlık yerinden tekrardan başlıyordu...

Aşağıdan gelen çığlık sesiyle birlikte olduğum yerde zıplamıştım.Hemen ayağa kalktım ve koşarak aşağıya indiğimde cihan denilen adamın anneme vurduğunu görünce masada duran ekmek bıçağını aldım ve cihana doğru tutup"Bırak Annemi!"diye bağırdığımda cihan arkasına döndü ve alaylı bir şekilde "Vay,vay seni bırakıp giden bir kere bile atamayan anneni koruyorsun" dediğinde bu lafı canımı çok yakmıştı.

Elimdeki bıçağı daha sert tuttum ve "Bu seni hiç ilgilendirmez!" dediğimde kemerini beline taktı ve ceketini düzeltip "herneyse,Akşam devam ederiz KARICIM" dedi ve omuzuma vurup evden gitti.Elimdeki bıçağı masaya bıraktım ve annemin yanına gidip ona sarıldım.Evet,Beni onca yıl anne kokusuna hasret bırakan biriydi o.

Affetmişmiydim.Evet bu günüm affetmişti ama çocukluğum onun yaptığı bu kötülüğü gökyüzüne yazmıştı.Çocukluğum her nefes aldığında bu acı ciğerlerine kadar işliyordu.Çocukluğum her dua ettiğinde elleri titriyordu.Bu öyle bir şey di ki her sevap günah her günah ise cehennemdi...

Annemden ayrıldığımda yüzüne baktım.Dudağı patlamış,Boynu ve kolları yara bere içinde.Annemin gözleri dolmuştu.Ağlamak istiyordum.Lakin o kadar hissizleşmiştim ki kendime ve herkese karşı.Annemi koltuklardan birine oturttum ve Buzdolabından buz alıp dudağına bastırdım.Annem dudağındaki buzu çekti ve "Gördünmü kızım bak,Seni terkettiğim günden beri bu acıları çekiyorum.Bende günahsızım." dediğinde "Haklısın anne,hiçbirimiz suçlu değiliz.Asıl suçlu kader." dediğimde annem kulağıma yaklaştı ve "Senden birşey isteyeceğim" dediğinde anlamsızca ona baktım ve "Odanın yanında bir oda var orada biri var kızım" dediğinde "biliyorum" dediğimde şaşırmıştı "Nasıl biliyorsun!" dediğinde "Daha dün akşam onunla tanıştım" dediğimde annem ayağa kalktı ve korku dolu gözlerle"Cihan,peki ya cihan sana birşey yaptımı!"dediğinde hayır anlamında kafamı salladım.

Yanıma oturdu ve ellerimi ellerinin arasına alıp "O çocuk senin kardeşin!" dediği anda şaşkınlıktan ölücektim.Bir anda o çocuğun sırtı aklıma gelince kafamı iki yana salladım.Annem ise ağlıyordu"Kızım kardeşini de al ve gece bu evden gidin.Annem ayağa kalktı ve yukarıya çıktı.Bir kaç dakika sonra elinde bir çantayla geldi ve Çantayı elime verip"Bak kızım bu çantanın içinde sizi idare edebilecek kadar para ve istediğiniz yere rahatça gitmeniz için araba anahtarı."dediğinde en iyisinin bu olduğunu düşünmüştüm ancak"peki ya sen anne?Sende bizimle geliceksin değil mi?"dediğinde kafasını iki yana salladı ve"Ben sizi bulucam.Şimdi sen yukarıya çık ve kardeşini giydir"dediğinde "peki ya cihan.Onun yanına gitmez mi" dediğimde annem kafasını iki yana salladı ve "gitmez,hadi sen dediğimi yap ahu" dediğinde koşarak yukarıya çıktım ve kapının kilidini açıp içeriye girdiğimde Işığı açıp kapıyı içerde. Kilitledim ve kardeşimin yanına elimde dün bıraktığım poşeti aldım ve oturduğu banka onun tersine oturdum.

Bana baktığında gözlerinin mavi olduğunu görünce gülümsedim ve "Birşey öğrendim.Sen benim kardeşimmissin" dediğinde sırıttı ve kafasını öne eğip "Anlamıştım"dediğinde yüzüne baktım ve " Nasıl analdın"dediğimde güldü ve "İnatçılığından,sana dün git gelme bir daha dedim lakin sen yinede geldin" dediğinde bende gülmüştüm.

Elimdeki poşeti açtım ve içinden kremi çıkarıp sırtındaki yaralara sürmeye başladım.Gözümden bir damla yaş düştü.Kardeşim kanlar icindeydi."Canın Acıyormu?"dediğimde kafasını iki yana salladı ve "Emin ol ki ruhumun acısı bedenimin acısını unutturuyor"dediğinde gözümden yaşlar akmaya başladı.Sargı bezini alıp yaralarını sarmaya başladım ve dolap gibi bir yerden t-shirt alıp giydirdim ve ayağa kalkıp çanta gibi birşey bulduktan sonra içine pantolon gömlek ayakkabı t-shirt koyduktan sonra yanına gidip elini tuttum ve "Bu gece gidiyoruz buralardan hazır ol" dedim ve koşarak dışarıya çıktım.Kapıyı kilitledim ve odama gidip valizimi alıp kapının önüne attım.

Tam annemin yanına gidicektim ki telefona mesaj gelince telefonu açtım ve gelen mesajı okudum.Batuhandan dı.

Batuhan:
Nereye gittin bilmiyorum ama emin ol ki seni bulucam.

Batuhan'a:
Bul o zaman

Dediğim şeye kendim bile inanamıyordum Lakin kardeşimi koruyabilecek tek kişi batuhandı.Nedense ona güveniyordum.

Batuhan'a:
Bu gece saat 03.00 te sahilin orada.

Batuhan:
Tamam

Aşağıya indim ve annemin yanına gidip herşeyi öğrendim.Bundan sonra hayatım çok değişecekti...

ƤƤƤƤƤ

Artık zamanı gelmişti.O cihan denilen adam aşağıda annemleydi.hemen kilidi açtım ve kardeşimin elinden tutup valizini aldım ve kendi valizimi alıp  aşağıya açılan geçitten fındık ve annemin bizim için ayarladığı arabaya binip evden ayrıldık.

İçmde bir özgürlük hissi vardı.Kardeşim bana bakmadan "şimdi napıcaz?" dediğinde umutsuz gibiydi.Elini tutarak "şşş umutsuzluğa kapılmak yasak tamammı.Seninle yeni bir hayata başlıycaz " dediğimde sahile gelmiştik bile.

Arabayı durdurdum ve aşağıya indiğimde batuhan bana doğru geldi ve "Sen nasıl kaçtın?" derin bir nefes verdim ve "uzun hikaye,Seninle birini tanıştırmak istiyorum" dedim ve arabaya gidip camdan"hadi in aşağıya"dediğimde kardeşim arabadan indi ve yanımıza geldiğinde batuhan garipsemişti"kim bu!"dedi sert bir sesle kardeşim sırıttı ve "korkamana gerek yok,Kardeşiyim" dediğinde batuhan afallamıştı kardeşim bana baktığında sırıttık ve batuhan"demek ki doğruymuş"dediğinde "anlamadım" dediğimde "boş ver" dedi ve bana bakıp"benden ne istiyorsun?"diye sorduğunda"Sencede çok açık değil mi?"diye kardeşimi gösterdim ve gülerek bi oh çekti "Oyun başlasın O zaman"...

Sizce batuhan nasıl bir plan yaptı.Yorumlarınızı bekliyorum...