Kıyamet Öncesi Sessizlik : A.R.A.F

Ölüm1

İyi okumalar vote ve yorum yapmayı unutmayın

Batuhan'dan:

Okulda her yerde ahuyu arıyordum lakin yoktu.Evde olabileceğini düşündüm ve Uzay a belli etmeden arka bahçeye çıktığımda arabayı göremeyince hemen bir taksi çağırıp eve doğru gitmeye başladım.

Taksi ile eve doğru gidiyorduk,Taksiciye"ben şu sağda inicem"dedim ve cebimden tam parayı çıkarıyordum ki bir anda taksici ilerlemeye başladı.Taksicinin omuzuna dokunup"beni galiba duymadın.İnicem dedim"Hala sürmeye devam ediyordu ve arabayı tenha bir araya sürerken kafasını kaldırıp dikiz aynasına baktığınca Cihan şerefsizi ile göz göze geldik ve cihan arabayı durdurup"Sonun geldi Koray!"dedi silahı doğrultup piskopatça bir gülüş attı ve bir anda yankılanan silah sesiyle birlikte elimi karnıma götürdüm ve elime baktığımda kan içindeydi.

Nefes almakta zorlanıyordum.Sanki ciğerlerimdeki tüm hava dışarıya çıkmış gibiydi.Cihan silahından çıkan dumana üfledi ve "ah be koray,Sevgilin senin kadar şanslı değil" dediğinde zorla"Ahu ya birşey yaparsan seni parçalarım!"diye tısladım.

Cihan kahkaha attı ve dalga geçercesine ellerini havaya kaldırıp"ben birşey yapmadım,bizim çocuklar yaptı"dedi ve yine tiz bir kahkaha patlattı.Kapıyı açtım ve hızlı adımlarla karnımı tuta tuta yürüyordum cihan arkamdan"sana acıyorum ,ne yazık ki sevgilin ve sen bugün öbür dünyaya gidiyordunuz".Ev yakındı merdivenlerden aşağıya inerken bir anda gözüm karardı ve direkten tutunup derin derin nefes almaya çalıştım.

Ahu için çabalamalıydım.Ahuya birşey olursa yaşayamazdım.Tekrardan aynı şeyleri yaşayamazdım.Sonunda merdivenlerden indim ve hızlı adımlarla eve yaklaştığımda evin cayır cayır yandığını gördüm.Bir anda büyük bir patlama oldu ve etrafa evin parçalarıyla birlikte bende savruldum.

Gözümü açtığımda artık ev diye birşey kalmamıştı.Ahu ölmüştü.tam ayağa kalkacaktım ki dizlerimin üzerine düştüm.Ağızımdan kanlar akmaya başlamıştı.Gözüm karardı ve herşey son buldu.

Uzay'dan:
Derse giricektim lakin ne batuhandan haber vardı nede kardeşimden.Arka bahçeye baktığımda arabada yoktu.Kafamı kaşıdım ve ah bunlar kesin okulu kırdı.Hep kardeşimin aklına o batuhan denilen zibidi giriyordu.Sinirle arkamı döndüm ve sınıfa doğru girerken gelen telefonla birlikte durdum ve ekrana baktığımda arayanın batuhan olduğunu görünce telefonu hemen açtım ve

"Ulan zibidi,hemen kardeşimi buraya geyiriyorsun!" dediğimde telefondan tiz bir kahkaha geldi ve "Ah,bayılıyorum size.Çok güzel drama yapıyorsunuz" dediğinde anlamsızca"sende kimsin?batuhan nerede?"dediğimde düşünüyormuş gibi ses çıkarttı ve "Hmm,beni nasıl tanımazsın ben senin cici babanın,batuhanı soruyorsanda herhalde ölmüş olması lazım" dediğinde donup kalmıştım.

Ölmüş olması lazım ne demekti!Peki ya kardeşim bu pislik herif ona ne yapmıştı"Kardeşimin kılına zarar gelirse seni dürürüm"dediğimde cihan "Bende seni bunun için aramıştım.Kardeşinin kurtulmasını istiyorsan eve gel!yoksa kardeşin ölür" dediğinde telefonu duvara fırlattım ve saçlarımı ellerimin arasına alıp"ahhhhh"diye sinirle cama yumruk attım ve cam parçalara bölünürken elim kan içinde kalmıştı.
Koşarak bir taksiye atlayıp o cehenneme doğru gitmeye başladım.

Cehennemin kapısının önündeydim.Hızlıca kapıyı yumruklamaya ve zile basmaya başladım.Kapı açıdığında cihanı görmemle sıkı bir yumruk geçirmem bir oldu.Cihan gülerek elini dudağına götürdü ve ayağa kalkıp arkasında duran silahı aldı ve bana doğrulttuğunda "kardeşim nerede!" diye bağırdım ve "kardeşin öldü" dediğinde gözümden bir damla yaş geldi ve titreyerek"Na-nasıl ö-öldü"dediğimde dizlerimin üzerine düşmüştüm.

Nefesim kesilmişti.Artık nefes alamıyordum.Bir anda içeriye annem girdi.Üstü başı yırtılmış,Her yerinden kan akıyordu.Boynundan göğüsüne kadar kırbaç ve kemer izi vardı.Benim bile zor duyabileceğim bir sesle"ANNE"dediğimde bir anda annemin ağızından kan geldi ve yere düşünce sırtında bıçak olduğunu görünce çığlık attım ve cihanın silahından çıkan kurşun ile de her yer karanlık....

Vote ve yorum yapmayı unutmayın sizleri seviyorum....