" Hideous~ "

~ .. ရစ္​ႏြယ္​ျခင္​း .. ~

"​ေဂ်ာင္​ဆူး.. ရား...
ဒီပန္​းကန္​ႀကီးက.. ဘာလို႔ ျပားျပားႀကီး ျဖစ္​​ေနရတာလဲ.."

ပန္​းခက္​နီနီ​ေလး​ေတြ.. အလွျခယ္​ထားတဲ့.. ပန္​းကန္​ျပား​ေပၚမွာ.. လက္​ညဳိး​ေလး​ေထာက္​ကာ.. ​ေထာက္​ကာ.. ကစားရင္​း.. သူ႔ကို ​ေက်ာ​ေပးၿပီး ဒယ္​အိုးတစ္​လံုးနဲ႔ အလုပ္​ရႈပ္​​ေနတဲ့ ဒို​ေဂ်ာင္​ဆူးအား.. အ​ေမးအစမ္​း ျပဳ​ေလ​ေသာ.. ဂင္​ဂ်ံဳအင္​.. ။

သူ႔အ​ေမးကို.. ​​ေဂ်ာင္​ဆူးက.. မၾကားခ်င္​​ေယာင္​​ေဆာင္​သည္​လား တကယ္​ပဲ မၾကားတာလား​ေတာ့မသိ.. ။ ၀က္​၀ံညိဳက.. သူ႔ကို အဖက္​မလုပ္​ရရန္​​ေကာ ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔.. နႈတ္​ခမ္​းစပ္​​ေလးက ခပ္​မဲ့မဲ့ ျဖစ္​လာသည္​..

" ​ဟိ​ေရာင္​ႀကီးလို႔!!
ဘာလို႔ ခရင္​းက​ေရာ.. အခြၽန္​​ေလး​ေခ်ာင္​းပဲ ပါရတာလဲ.. "

သူျမင္​သမွ်​ အရာရာစပ္​စုလို​ေသာ.. ၀က္​၀ံညိဳက.. အခုမွ.. ကမာၻ​ေျမကို.. ​ေရာက္​ဖူးသည္​့ဟန္​.. နား႐ြက္​တ​ေထာင္​​ေထာင္​နဲ႔.. ဟိုျပဴးၾကည့္​.. သည္​ျပဴးၾကည့္​ လုပ္​​ေနျပန္​သည္​.. ။ ​ေဂ်ာင္​ဆူးက.. အဖက္​​ေတာင္​ မလုပ္​သည္​မို႔.. မ်က္​​ေမွာင္​ကုတ္​ကာ.. သူ႔မ်က္​စိ​ေရွ႕က..ခက္​ရင္​းကို ကိုင္​ၿပီး ခုန ပန္​းကန္​ျပားအား.. နားၿငီးဖြယ္​.. တဂ်ိဂ်ိ ျခစ္​​ေလျပန္​သည္​.. ။

" တကယ္​ဆို.. စားပဲြခံု​ေတြက.. ႀတိဂံပံု ျဖစ္​သင္​့ၿပီး.. ​ေျခ​ေထာက္​သံုး​ေခ်ာင္​းပဲ ရွိရင္​.. ပိုၿပီး အကုန္​အက်မသက္​သာနိုင္​ဘူးလား.. "

" ​ေဟ့.. ​ေဟ့.. သြားနဲ႔မကိုက္​နဲ႔​ေနာ္​.. "

စာ႐ြတ္​သလို.. တဖြဖြ႐ြတ္​ရင္​း.. သစ္​သားခံုကုိ .. သြားနဲ႔ ကို္က္​ၾကည့္​မယ့္​ဟန္​ လုပ္​​ေနသည့္​.. ဂ်ံဳအင္​​ကို ​ေဂ်ာင္​ဆူး.. ဒယ္​အိုးထဲ နို႔ထည္​့ေမႊရင္​း.. ျဖတ္​ခနဲ ျမင္​လိုက္​ရတာမို႔.. ဂတ္​စ္​မီးဖိုကို ပိတ္​ရင္​း.. လွမ္​းဟန္​႔လိုက္​​ေတာ့.. ျဖတ္​ခနဲ.. ဆူပုတ္​သြားသည္​့ ၀က္​၀ံညိဳက.. သူလုပ္​ခ်င္​တာ မလုပ္​ရ၍.. အ​ေနအထားက.. စူတူတူ.. ။

" ၿငိမ္​ၿငိမ္​​ေန! "

နား​​ေတြေရာၿငီး မ်က္​စိ​ေတြပါ​ေနာက္​လာသည္​မို႔.. ​ေအာ္​လိုက္​​ေသာ္​ျငား.. တ​ေအာင္​့ၾကာသည္​ထိ.. ဂ်ံဳအင္​့ဆီက.. ဘာသံမွ မၾကားရ​ေတာ့တာမု႔ိ.. ​ေဂ်ာင္​ဆူး.. စိုးရိမ္​စိတ္​နဲ႔ လွည႔္​ၾကည့္​မိ​ေတာ့..