Chapter 18
**LEANNE's POV**
"This is too much Atty."! iyon lang ang nasabi ko. Sa harap ko may naka-set up na dinner for us.
Kaya pala, ayaw niyang pumasok kami sa pinakamalaking kuwarto ng bahay. May naka-set up pala sa loob.
Dim light!
Sweet music!
The whole room we're surrounded of rose petals!
Halos punuin din niya ng iba't ibang bulaklak ang buong kuwarto.
Many times, sinabi ko yata sa kanya na ganito ang gusto kong dinner.
At binigyan niya ng katuparan ang wish na yun!
"You said that many times! Sabi mo kapag ikinasal ka at magse-celebrate ng unang birthday mo with that person you wanted to be this way" all smile niyang sabi.
"Natandaan mo pa yun"?
"Oo naman!I hope na nagustuhan mo"?
"Very"!
"Dream dinner accomplished"! sabi niya habang hinihila ako papasok ng kuwarto.
Matagal ko ng alam na sweet siya! But I didn't expect that he could be this cheezy.
"Let's eat! Gutom na ako"! Nagtatawa niyang sabi.
Kanina pa nga pala kami magkasama, at hindi pa kami kumakain sinced kanina.
"Okey"! sabi ko at umuna na ako sa kinaroroonan ng mesa. Hihilahin ko sana yung upuan pero pinigilan niya ako.
"Let me do the honor"! sabi niya tsaka niya hinila yung upuan.
"Sana sinabi mo kay Maisie na may suprise dinner ka for me para ipinilit niya sana na magpalit ako ng damit! Awkward tuloy yung bihis ko!" sabi ko.
"Yun talaga yung plano, pero dahil badtrip ka na daw kanina hindi ka na niya napilit na magbihis"!
"Ikaw kasi eh"!
"Kinailangan kong gawin yun para masorpresa ka"!
"And why you're doing this"? nakuha kong itanong. Maigi na yung malinaw dahil baka malunod ako sa kaligayahan ngayon at pagkatapos hindi na maka-ahon.
"Kailangan bang palaging may dahilan? Hindi pa ba enough na gusto kong gawing special ang araw na to para sa asawa ko"! hindi naman siya galit pero halata sa tono niya ang pagtatampo.
"Eh bakit ganyan ang tono mo"? I know him well kaya sa tono palang ng boses niya eh alam ko na.
"Ikaw kasi eh! Sa tagal ng friendship natin at sa dami ng mga sorpresa na nagawa ko sayo tuwing magbi-birthday ka! Parang duda ka pa na I'm capable of doing this para sa'yo!" litanya ni Wyngard.
Para naman akong napahiya!
Oo nga naman!
"Sorry"! hinging paumanhin ko naman pero hindi niya ako kina-kausap.
"Hoy Sorry na"! pangungulit ko sa kanya. Hindi ako titigil sa pangungulit hangga't hindi niya ako pinapansin.
"Kumain na tayo"! tila pautos niyang sabi.
"Hindi ako kakain hanggang nagtatampo ka"!
"Stop acting like an elementary student Leanne"! sabi niya, madalas kasing panakot ko sa kanya yung hindi pagkain kapag may tampuhan kami noon.
"Huwag ka ng magtampo"! sabi ko,
"Kumain na tayo"! sabi ni Wyngard.
" Hindi ka na galit"? tanong ko ulit.
