Chapter thirteen... Black Hearts
Lady Lee POV
Wala na kong dila. Hindi ko na masabi ang mga gusto kong sabihin. Hindi na ko makakapagsalita pa!!
Siya.. ung taong dumakip sakin… masyado siyang malinis…
FLASHBACK
Naglalakad ako palabas ng Village namin para pumunta sa sakayan. Sira daw kasi ung car namin.
“hhhmmmm” may nagtakip sa bibig ko ng panyo saka niya tinali ung sa likod ng ulo ko, tinakpan rin niya mata ko. kinaladkad niya ko ng mabilisan sa hindi ko alam na lugar.
“s-sino ka?! Pakawalan mo ko!” tinali niya pa ko sa silya. “hoy kung sino ka man! Walang hiya ka!”
*pak
Sinampal niya ko. natahimik ako. ang hapdi ng pagkakasampal niya sakin.
“masyado kang madaldal alam mo ba?” may naririnig akong parang naghahasa ng kung ano “kaya dapat manahimik ka. Alam mo bang minalas ka ngayon Lady Lee? Ikaw ang nakita ko eh, galit kasi ako, galit na galit. Lahat sila ang sarap din nilang patayin… pero hindi pa ko nakakapatay… hindi pa ko tulad mo”
Kinilabutan ako. ano alam niya? tulad ko? sino ba siya?
“aaaaaaaahhhh” hinatak niya ung dila ko.
“puputulin ko lang ha. Hindi naman toh ganun kasakit kesa tusukin kita ng ice pick”
Ang kirot. Masakit. Umiiyak na ko sa ginagawa niya sakin. nung naputol na niya ng tuluyan.
“Lady Lee, ikaw na bahala pumasok mag-isa ha, hindi kita ihahatid dahil baka makilala mo ko”
Kinaladkad nanaman niya ko. tapos bumulong siya
“see you later, bumilang ka ng lima bago mo tanggalin yang blindfold kung gusto mo pa mabuhay”
One
Two
Three
Four
Five
Tinanggal ko ung blindfold. Dito ako tinakpan kanina dito rin ako binalik ngayon. Lumingon lingon ako sa paligid walang tao. Ako lang mag-isa. Tumakbo ako papuntang school ng umiiyak. Ang linis. Ang linis niya gumawa ng krimen.
Someone’s POV (CL)
it’s my turn. I need to kill someone. Nagdidiscus ung adviser tungkol sa outing na magaganap sa last week ng September, and it’s just the end of July. At Thursday ngayon it’s my day. Monday goes to CeCe, Tuesday kay Green, Wednesday kay Rann, at Friday kay Ace. Babae kinuha ko… si Pristina Eduvane.
Kasunod niya kong pumasok kanina kaya dinukot ko siya at dinala sa Gymnasium. Hindi ko pupugutin ang ulo niya…….. instead ang mga arms ang legs niya lang.
Rises na. nagpaalam ako sa kanila na pupunta akong library dahil hindi ko pa nagagawa ung assignments para sa Science. Naniwala namn sila.
Dumiretso ako sa gym nang walang nakakakita. Tulog pa rin siya dahil sa tinurok ko kanina.
Nung tinapik ko ung pisngi niya nagising siya.
“i-ikaw” gulat na tanong niya. nginitian ko siya “i-ikaw ang isa sa mga killer??”
“yep! Hindi ka ba Masaya na makita ako dito? Crush mo ko diba?”
Nakikita ko sa mata niya ang takot.
“Pristina Eduvane….. pano mo gustong mamatay?” nanlaki ung mata niya tapos may luhang tumulo.
“bakit kayo pumapatay??”
“bakit?” Kinuha ko ung balisong, cutter at agua oxinada sa ilalim nung isang bleacher “kasi Masaya”
“h-hindi ba kayo nakokonsensya?” bumalik ako at nginitian siya
“Eduvane. Wala na kami nyan. Naglalaro lang kami ng Who’s the killer… at alam mo ba Masaya talagang laruin un kesa ung makikipagkindatan lang ako”
“spare my life please” pagmamakaawa niya.
“no babe, I don’t do that. Baka ako ang patayin ni Ace pag nalaman niyang di ko nagawa ang laro ko”
“sino si ace??” habang naghahasa ako ng cutter at balisong. Nginitian ko siya at kinuha ung wallet ko.
“ipapakilala ko na sayo ha.. hindi ka naman na makakapagsumbong eh” nilabas ko ung litarato namin lima. Ung sama sama kami “si Ace, Rann, Green, CeCe at ako, CL” hindi siya makapaniwala “alam mo ba kung pano kami nabuo?” habang hinihiwa ko ung left arm niya “dahil sa napanood namin na pagpatay kay Mrs. Jeraldine Santos.. alam mo bang hindi kami ung pumatay sa adviser natin?”
“s-sino?” habang umiiyak siya
“sila” pinutol ko ung right arm niya. kinagat niya ung lower lip niya dahil nagpipigil siyang sumigaw. “pristina… bibigyan kita ng regalo dahil tatapusin na natin to agad” hinalikan ko siya at nagustuhan naman niya. Pinutol ko na ung dalawang hita niya, at pinainom ko sakanya ung agua oxinada. Tinusok ko siya ng balisong sa puso at isa, dalawa, tatlo…. Wala na siya. Sinabit ko na siya dun. Dala ko ung kamay niya then nag sulat ako sa screen ung daliri niya inisa-isa ko at ginamit kong panulat.
