KARANLIKTAN KORKMUYORUM

Bu bölüm böyle oldu ama ikinci bölüm çok daha uzun ve güzel olacak :D

Zeynep:

Her şeyi burada bırakıp İstanbul'a gidecektim.Nefret ediyordum buradan artık.Serkandan da nefret ediyordum... Aldatmıştı beni.Artık sıra bendeydi.Daha fazla duramazdım burada.Kendime yeni bir hayat kuracaktım.Bavullarımı toplamayı bırakıp Serkanla olan fotoğraflarımızı yırtıp çöpe attım.Bana aldığı hediyeleri oradaki küçük kızlara dağıttım.Sonra da kimseye haber vermeden çekip gittim.

*

Sonunda İstanbuldaydım.Buradaki evimde yaşayacaktım artık.Hemen bir taksi çevirip Adresi verdim.Eve geldiğimizde ücreti ödeyip taksiciden bavullarımı taşıması için yardım istedim.Taksici bavulları içeri taşırken ben de mutfağa girip bi bardak su doldurmuştum kendime.Taksici de bavulları koyunca çıkmıştı evden.Eşyalarımı yerleştirdim ve okuyacağım Sayer Kolejine kayı yaptırmak için evden çıktım.Kaydımı yaptırdıktan sonra da günün yorgunluğunu üstümden atmak için yatıp uyudum.

Kerem :

Yanımızdaki villaya genç bir kız taşınmıştı.Kimdi acaba bu? Okulda da görmüştüm onu anlaşılan benim okulumda okuyacaktı.Ben düşüncelere dalmış gitmişken Serenin sesiyle kendime geldim.

Seren: Abii ne düşünüyosun sen öyle bakıyım.?

Kerem:Sanane sen yat uyu hadi bakıyım.

Seren:Hee anladım ben seni sen şu yeni taşınan k- Kerem Serenin sözlerini tamamlamasına izin vermeden konuştu

Kerem:Seren yat zıbar bak beni kızdırma.

Seren:Tamam abicik kızma diyip Keremin yanağından öpüp yatmaya gitmişti Seren.

Kerem tekrar düşüncelere dalmış gitmişti.Çokta güzel kızmış haaa. Ne diyorum lan ben mal mısın Kerem sen sanane kızdan.

*

Zeynep :

Sabah olduğunda kalkıp hemen okul formalarımı giymiştim tam mutfağa gidip kahvaltıyı hazırlayacakken zil çalmıştı.

Kapıyı açtığımda çok şaşırmıştım.