Gündüz düşüydü benim hatıralarım.
Ne kadarı gerçek ne kadarı sahte bilemiyordum.
Hissettiklerimin yaşadıklarımla alakası yoktu çünkü.
Zihnimin o sonsuz evreninden çıkıp hiçbir şeyi olduğu gibi göremiyordum.
Sersemletiyordu bu belirsizlik. O sarhoşlukla kendime gelmem zaman alıyordu. Ya da hiç çıkamıyordum gönüllü hapsimden...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zihnimden Kaleme Dökülenler
Non-Fictiongözlerimi kapatınca açığa çıkan düşünceler kafamın içine sığmadığında...