Zihnimden Kaleme Dökülenler

şaşkın damla

Nefsim ruhuma uymayı reddediyor. Sadece kendi bildiğini okuyup ruhuma yavaşça iğnelerini batırıyor. Acımasızca en ağır prangaları geçirmeye çalışıyor. Ruhum uçsuz bucaksız oysa ki. Yıldızlar kadar parlak. Okyanuslar kadar derin ve karşı konulmaz. Duyguların cazibesi var üzerinde. Nefsimin sınırlı gözleri ise inatçı bir çocuk gibi yalnızca belli bir noktaya takılıp kalmış bir adım öteyi göremiyor. Öyle dar bir kafesin içindeki nasıl nefes alıyor şaşıyorum.