Kalbimin atışıyla, düşüncelerim kıyasıya bir yarış içindeler. Ne onlara söz geçirebiliyorum ne de görmezden gelebiliyorum. Boğazımda düğüm olmuş bir ağlama isteği. Gözlerim ise anlamsız bakışlar dağıtıyor etrafa. Saati algılamak ütopik bir kavram olmuş zihnimde. Sadece değişen rakamların farkındayım. Hayatın gerçekleri aç kurt misali üstüme geliyor. Oysaki ben kaçmak için çoktan tükenmişim.
Başkalarının bunu anlayabilmesi, artık hayallerimde dahi yok.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zihnimden Kaleme Dökülenler
No Ficcióngözlerimi kapatınca açığa çıkan düşünceler kafamın içine sığmadığında...