Μάχη Με Τον Έρωτα

Κεφάλαιο 7

Σήμερα είμαι πρωινή στην δουλειά. Ευτυχώς γιατί θέλω την Λυδία το απόγευμα για να με βοηθήσει. Θα βγω με τον Άλεξ το βράδυ και δεν ξέρω τι να βάλω. Βασικά δεν έχω βγει ποτέ ραντεβού ..το δηλώνω αυτό. Αλλά είναι αστυνομικός. Πρέπει να προσέχω πολύ μαζί του. Μπορεί ανά πάσα στιγμή να μάθει τα πάντα και δεν θα είναι καθόλου δύσκολο για εκείνον να με βάλει φυλακή. Τόσα επαγγέλματα στον κόσμο αυτός βρήκε να είναι αστυνομικός; Αφού σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και ντύθηκα έφυγα από το σπίτι και ξεκίνησα να πηγαίνω προς το γυμναστήριο. Τα παιδιά ήταν είδη εκεί οπότε ξεκινήσαμε κατευθείαν το μαθημα. Είχα μόνο 4 ώρες μαθημα σήμερα.
"Στέλλα έλα να σου πω πριν φύγεις" μου λέει ο Σπύρος.
"Πες μου" του λέω.
"Από Δευτέρα έχεις μόνο απόγευμα μαθήματα" μου λέει.
"Εντάξει" του λέω και χαμογέλαω.
"Τα λέμε την Δευτέρα" μου λέει
Δεν δουλεύω σαββατοκύριακα.
Αφού γύρισα στο σπίτι έκανα ένα ζεστό μπάνιο και έβαλα τις πυτζάμες μου μιας και δεν θα πάω πουθενά. Έφτιαξα κάτι πρόχειρο να φάω και μετά ξάπλωσα στον καναπέ μέχρι που με πήρε ο ύπνος.
Ξύπνησα από τον ήχο της πόρτας.
Ποιός να είναι τέτοια ώρα;
Ανοίγω την πόρτα και βλέπω την Λυδία.
"Οπ κοιμόσουν;" Με ρωτάει.
"Είχα ξαπλώσει" της απαντάω.
"Ωραία.. αφού ξύπνησες τώρα λέγε.. " μου λέει και κάθεται.
"Τι να σου πω;" Την ρωτάω.
"Για αυτόν τον μυστηριώδη γοητευτικό άντρα" μου απαντάει.
"Δεν είναι πλέον μυστηριώδης" της λέω.
" Λέγε όμως μην με σκας" μου λέει..
"Τον λένε Αλέξανδρο είναι 26 χρονών και δουλεύει στην αστυνομία"ξεκινάω να της λέω.
"Οοοο... Ξέρεις ότι οι άντρες αστυνομικοί είναι πολύ σέξυ" μου λέει και εγώ της πετάω ενα μαξιλάρι και αυτή γελάει." Τι άλλο έμαθες για αυτόν;" Με ρωτάει μετά.
"Έχει μια μεγαλύτερη αδερφή την Αντριάνα παντρεμένη με παιδί" της απαντάω.
"Μόνο αυτά;" Με ρωτάει
"Τι άλλο θέλεις να μάθω;" Την ρωτάω εγώ.
"Ελα μου ντε... Αλλά και αυτά που έμαθες καλά είναι" μου λέει και εγώ γελάω.
Είναι τρελή...αλλά την λατρεύω. Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς εκείνη. Κάνουμε παρέα από τότε που πήγαινα γυμνάσιο γιατί όταν κανονικά θα έπρεπε να πηγαίνω δημοτικό έκανα μαθήματα μέσα στο ορφανοτροφείο μαζί με άλλα παιδιά που ποτέ μου δεν συμπάθησα όπως και κανένα από αυτά δεν συμπάθησε εμένα.
"Στέλλα... Τι θα κάνουμε αύριο;" Με ρωτάει η Λυδία ξαφνικά και με βάζει από τις σκέψεις μου...
"Τι είναι αύριο;" Την ρωτάω.
"Τα γενέθλια σου" μου απαντάει.
Μιλάμε το είχα ξεχάσει τελείως έτσι.
"Το είχα ξεχάσει τελείως" της λέω.
" Θα βγούμε έξω έτσι;" Με ρωτάει.
"Ναι φυσικά... Δεν δουλεύω κιόλας" της απανταω.
"Θα είναι και ο Νίκος με τον Σάκη" μου λέει.
"Ο Νίκος οκ το καταλαβαίνω είναι ο φίλος ο Σάκης γιατί;" Την ρωτάω.
"Χαχα... έλα ρεε..αφού είμαστε παρέα" μου απαντάει" άσχετα αν ο Σάκης δε θέλει κολασμένα" μου λέει και γελάμε.
"Ελα ρεε... Αφού τον Σάκη τον έχω σαν αδερφό μου... Είναι μόνο φίλος" της λέω..
"Όχι για εκείνον όμως" μου λέει.
"Σταμάτα" της λέω και εκείνη γελάει.
"Σ έχω ερωτευτεί" λέει και εγώ την χτυπάω ελαφρά με το μαξιλάρι.
"Εεε σοβαρά τώρα θυμάσαι που στο τραγούδησε στο πάρτυ που κάναμε στην τρίτη λυκείου;... Από τότε σε θέλει" μου λέει.
"Πωωω το θυμάσαι; Μπροστά σε όλα τα παιδιά" της λέω.