Μάχη Με Τον Έρωτα

Κεφάλαιο 10

Το πρωί που σηκώθηκα ήμουν χάλια... Εχθές στους αγώνες δεν είχα και πολύ το μυαλό μου εκεί και τις έφαγα λίγο.. αλλά είμαι εντάξει.. κάλυψα τα σημάδια με λίγο make up και τώρα είναι εντάξει. Νιώθω λίγο άσχημα που έδιωξα τον Άλεξ εχθές αλλά έπρεπε να μιλήσω με τον Αχιλλέα ο οποίος θα ξανά έρθει σήμερα από εδώ. Θέλει ντε και καλά να τον γνωρίσει. Ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι και με βγάζει από τις σκέψεις μου.

Μεριά Αλεξάνδρου

Δεν μπορώ με τίποτα να βγάλω από το μυαλό μου όσα έγιναν εχθές.. δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχει άλλον και δεν μου το έχει πει. Θα έπρεπε να το ξέρω. Δεν μπορώ να το αφήνω έτσι αυτό.. πρέπει να της μιλήσω σήμερα κιόλας... Τώρα... Δεν είμαι πρωινός στην δουλειά θα πάω από το σπίτι της. Ντύθηκα στα γρήγορα πήρα το κινητό μου και τα κλειδιά του αυτοκινήτου μου και ξεκίνησα να πηγαίνω προς το σπίτι της..

Μεριά Στέλλας

"Πέρασε Αχιλλέα"του λέω όταν ανοίγω την πόρτα.
"Να βάλω καφέ;" Τον ρωτάω ενώ εκείνος κάθεται σε μια καρέκλα.
"Όχι έχω πιεί" μου λέει και κάθομαι δίπλα του." Θέλω να τον γνωρίσω Στέλλα"μου λέει .
Ξεκίνησε κιόλας η κουβέντα.
"Μα δεν σου είπα ότι δεν θα γίνει... Κάποια στιγμή θα τον γνωρίσεις... Δεν τα έχουμε κάν" του εξηγώ.
"Δεν φάνηκε έτσι" μου λέει.
"Αχιλλέα στο ορκίζομαι ότι δεν τα έχουμε" του λέω.
"Ας πούμε ότι το πιστεύω"μου λέει.
"Γιατί να μην με πιστεύεις;" Τον ρωτάω.
"Γιατί εχθές όταν με είδε δεν χάρηκε ιδιαίτερα... Σαν να νομιζε ότι τα έχουμε"μου λέει.
"Δεν τα έχω μαζί του...αν είναι να γίνει κάτι θα στο πω" του λεω.
"Να είσαι καλά θέλω...τίποτα άλλο" μου λέει.
"Θα είμαι" του λέω και εκείνη την ώρα χτυπάει το κουδούνι.
"Περιμένεις κανέναν;" Με ρωτάει.
"Όχι" του απανταω και πάω να ανοίξω.
"Άλεξ" λέω όταν τον βλέπω .
"Πρέπει να μιλήσουμε"μου λέει και τότε βλέπει τον Αχιλλέα." Μόνοι μας αν γίνεται" μου λέει.
"Λυπάμαι φίλε...δεν γίνεται" του λέει ο Αχιλλέας.
"Αχιλλέα σε παρακαλώ" του λέω.
"Τι θέλεις να μου πεις Άλεξ;" Τον ρωτάω.
"Θα ήθελα να στα πω όταν θα είμαστε οι δυο μας και όχι να είναι και ο φίλος σου μπροστά" μου λέει.
"Τι λες; Ποιός φίλος μου; " Τον ρωτάω.
Πιστεύει όντως ότι τα έχω με τον Αχιλλέα.
"Αυτός που είναι εδώ Στέλλα"μου λέει και δείχνει τον Αχιλλέα.
"Άλεξ αυτός είναι ο πατέρας μου" μου λέει και τότε μένει να με κοιτάζει.
"Τι λες ρεε Στέλλα;" Με ρωτάει.
"Αυτό που άκουσες φιλαράκο... Και καλά θα κάνεις να την προσέχεις αλλιώς θα έχεις να κάνεις μαζί μου" του λέω." Έφυγα μικρή" μου λεει και αφού με αγκαλιάζει φεύγει.
"Είναι όντως ο πατέρας σου;" Με ρωτάει.
"Κάτσε...είναι μεγάλη ιστορία"