Sa bawat araw na nagdaan ay gumawa ako ng paraan para mahanapan ng kapintasan si Ana. Handa akong gawin ang lahat wag lang talaga matuloy ang kasal.
Pero...hanggang saan ang kaya kong gawin? Hanggang saan nga ba?
Tuloy ang plano. Ngunit sa bawat hakbang na ginagawa ko para mapaghiwalay sila e lalo lang nagkakalapit ang loob nila. Mas lalo silang naeexcite sa kasal nila. Para bang walang silbi ang lahat ng ginagawa ko. Ano ba naman yan! Sobrang useless, walang kwenta!
Habang excited ang lahat para sa kasal, ako naman ay...ay...ay nasa isang sulok lamang. Nag-iisa. Malungkot. Binabalewala. Walang nagmamahal. Tila hindi nakikita ng sino man. Kawawa naman ako.
