Bölüm 11. "Benden uzak dur."
2 Gün Sonra.
"Çift vardiyaya geçebilirsiniz." dedi Zayn. Elinin ensesine atıp kaşıdı. Önümdeki kağıtlara bakıp kafamı salladım. "A1 ve E8 atölyeleri ful kapasite çalışıyorlar."
Jason kafasını geriye atarken inledi. "Babam yokken bu şirketi batırırsam babam da beni batırır." Zayn elini Jason'un omzuna attı. "Sakin ol. Başaracağız."
Kibar sekreter odaya girdi. "Efendim." dedi. "Beklediğiniz misafiriniz geldi." Jason gün başından beri ilk defa gülümsedi. "Gelsin."
İçeriye kumral ve uzun boylu bir çocuk girdi. Jason ayağa kalkıp çocuğa uzun uzun sarıldı. Zayn elindeki kalemi kemirirken bana baktı. Kaşları havaya kalktı.
Bu kim?
Omuz silktim.
Bilmiyorum.
"Hoşgeldin Micheal." dedi elini sıkarken. "Merhaba Jason. Hoşbulduk." Jason bize döndü. "Kardeşim Arabell." dedi beni gösterirken. Çocuk elimi sıktı. Diş gıcartma sesi duydum. Başımı bir iki saniyeliğine O'na çevirdim. Ellerimize bakıyor, dişlerini sıkıyordu.
Hadi ama!
"Bu Zayn." dedi Jason Miceal elini elimden çekerken. "Kardeşim gibidir." Zayn yapmacık olduğu bariz belli olan bir gülümseme attı ve sert bir şekilde Micheal'ın elini sıktı. Masaya tekrar oturdular.
"Micheal benim oldukça eski bir arkadaşım." dedi Jason. "Oldukça eğlencelidir." Gülümsedim. Zayn'e baktım. Duygusuz bir şekilde Micheal'a bakıyordu. Masanın altından ayağını dürttüm. İrkildi ve hemen bakışlarını bana çevirdi. Gözlerimi büyülttüm ve kaşlarımı havaya kaldırdım.
Kendine gel.
Gözlerini kıstı. Yüzünü buruşturdu.
"Aslını konuşmak gerekirse buraya senin için çağırdım Micheal'ı." deyince Jason, bakışlarımı Jason'a çevirdim. "2 gündür pek keyfin yerinde değil. Micheal sana emin ol iyi gelecektir."
Hey Arabell. Şuna bak. 2 gün boyunca ne zaman Zayn'le yan yana gelsen senin arana giren abin şimdi başka bir arkadaşını sana ayartıyor.
"Gerek yok." dedim gülümserken. "Ben gayet iyiyim." "Sanmıyorum." dedi Micheal. "Göz altların ve yorgun görünen vücudun öyle söylemiyor." "Sen O'nun vücudunu mu izledin?" Zayn'in sinirli sesi gergin bir hava oluşmasına sebep oldu. Micheal olayı toparlama çalışırken Zayn yine öldüresiye bakışlarla Micheal'a bakıyor, cevap bekliyordu. Ayağımla bacağına masanın altından vurdum.
Bu sefer sert botlarıyla o da benim bacağıma vurdu.
"Agh." İnlememle Jason bana baktı. "İyi misin?" Gülümsemeye çalıştım. "Evet. İyiyim." "
Jason elini boşver dercesine salladı ve Micheal'a döndü. "Kardeşimi alıp dışarıya çıkarmaya ne dersin? Biz de Zayn'le burada çalışmaya devam ederiz." Micheal bana baktı. Aslında biraz değişik mekanlar ve değişik insanlar baan iyi gelebilirdi. "Bilmiyorum." dedim. "Olabilir." Zayn hepimizin duyacağı derin bir nefes aldı ve ellerini sakallı çenesine götürüp kaşıdı.
Neler oluyordu bu adama?
Zayn.
"Kardeşimi alıp dışarıya çıkarmaya ne dersin? Biz de Zayn'le burada çalışmaya devam ederiz."
Hayır. Gitmesin.
Burada çalışmak zaten yeterince skıcıyken O'nun varlığı, hemen karşımda oturuşu çalışmayı biraz olsun çekilebilir kılıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Never Been Hurt
Fanfiction"Evet, O'ydu. Bütün kadınların aşık olduğu adam! Benimle çılgınlar gibi dans etmişti. Ben kendimi onun kollarına bırakmış ve ben mi yoksa bütün dünya mı dönerken her şeyi unutmuştum. Kim olduğumu, nerede olduğumu, neler olduğunu.. Biri omzuma dokunm...
