Never Been Hurt

Episode 37. "Can you be my girlfriend?"

Pıtırcıklar! Ben geldim! Whuu! :D 

Bu bölümde ağlayanı dövüyos. sdfghjkhgf Multimedia'da bölüm şarkısı (Akon - Rigth Now.) ve Arabell ve Zayn'in kıyafetleri var. *-*

İthaf; @HiperaktifKoala'ya gidiyor.  ♥

Oylar ve yorumları unutmuyoruz gençler. ^^

İyi okumalar. ♥  

Bölüm 37. "Kız arkadaşım olur musun?"

3 ay sonra. 

"Günaydın." Arkamdan gelen tanıdık sesle geriye döndüm. Micheal gülümseyerek bana bakıyordu. "Günaydın." dedim gülümseyerek. Kampüs boş sayılırdı ve etrafta kuş cıvıltıları dışında başka ses yoktu. "Bu gün erkencisin." dedi Micheal elindeki kitapları biraz daha sıkı tutarken. "Evet. Evde sıkıldım bende erken geleyim dedim." Güldü. "Kampüs bu saatlerde çok güzel olur. Ama sen epey erken gelmişsin. Dersin bir buçukta değil mi?" Kol saatine baktı. "Saat henüz on bile olmamış." Omuz silktim. "Dediğim gibi. Evde sıkıldım." İlerdeki kamelyaları gösterdi. "Oturalım mı?" Cevap vermek yerine o tarafa doğru yürüdüm. 

Ben oturunca "Ne içersin?" diye sordu. "Sütlü kahve olabilir sanırım." dedim ve bana gülümseyip yanımdan kayboldu. Kameramı boynumdan çıkarıp masanın üzerine koydum. Bir süre sonra elindeki tepsiyle yanıma geldi. "Bitter çikolata da aldım. Güzel gider." Gülüp masaya oturdu. 

Kahvemden bir yudum alırken, çikolatayı ambalajından çıkardı. "Nasılsın?" dedi ama bu ciddi bir soruydu. Kaşları çatılmıştı. "Hangi bakımdan?" dedim kaşlarımı çatarken. "Sen hangi bakımdan olduğunu biliyorsun." Kahve kupasını kahve altlığına koydum. "Kaçıyorum." dedim ellerimi kenetlerken. "Nasıl?" dedi anlamayarak. "Nişandan sonra 3 ay içerisinde 4 kere bize geldiler. Ailecek. Ve yanlarında Perrie'de vardı. Ne zaman gelseler ya dışarı alışverişe çıktım, ya da Hannahlara gittim." Bir iç çekti. "Bu böyle yürümez." dedi. "Ömür boyu ondan kaçamazsın." Güldüm ve bitter çikolatadan bir parça koparıp ağzıma attım. "Kafama koyarsam, yaparım." 

 "Bir bomba daha var." dedim kahve kupasına uzatırken. "Yarın Perrie'nin doğum günü partisi var. Gitmek zorundayım." Alayla güldü. "Hayır, değilsin." "Babam öyle demiyor." dedim ve Micheal'a havalı bir bakış atıp kahveden bir yudum daha aldım. O da kahvesine uzanıp bir yudum alacakken kupayı yerine geri bıraktı. "Sevgilim olur musun?"

Ağzımdaki kahveyi püskürtmeme savaşı versemde yenildim ve peçeteye uzanamadan kahvenin yarısı dışarı ile buluştu. "Ne?!" dedim şokla. Güldü. "O anlamda değil salak." Peçetelikten peçete alıp bana verdi. "Yarın ki doğum günü partisinde sana herkesin gözü önünde teklif edeceğim. Sen Zayn'in seni sevmediğini düşünüyorsun ama bunu sana kanıtlayacağım." Yüzümü buruşturdum. "Saçmalama. Kılını bile oynatmaz." Kaşlarını havaya kaldırdı ve beni taklit ederek bir havalı bakış da o attı. "Göreceğiz."

"Gerçekten sevgilim olmayacaksın değil mi?" bir kaç dakika sonra bu soruyu sorduğumda sesli bir şekilde güldü. "Hayır, olmayacağız. Sadece bir oyun gibi düşün. Anlaştık mı?" "Tamam." dedim gülümseyip. "Ve şunu da ekleyeyim. Yiyeceğim yumrukları da sonuna kadar hak ediyorum." Sırıttım. "Sana vurmak isterse buna engel olurum çünkü benim sevgilim olacaksın." Göz kırpıp önüme döndüm. 

**

"Hannah, yemin ederim ömrüm çürüdü seni beklemekten." Micheal'ın yukarı doğru bağrımasıyla bir kapı açılış ve kapanış sesi duyuldu. "Zorlamasana." dedi Jessica Micheal'ı dürterken. "O bir bayan ve hazırlanması uzun sürebilir." Jason gülerek Jessica'yı gösterdi. "Tecrübe konuşuyor." Hannah giydiği beyaz elbiseyle ışık saçarak aşağı indi. İltfaltar için ağızlar açılmışken Micheal hepimizi susturdu. "İltifatlar arabada yapılsın lütfen."