That Hot Handsome Nerd

43// Obsessed

FORTY THREE [OBSESSED]

Aliyah's Point of View:

Hindi pwede. Hindi pwede mangyari 'to. Akin lang si Kasper at hindi siya pwedeng mapunta kay Crystal! Hindi ko hahayaan na magkatuluyan silang dalawa. Hindi ako papayag!

Naging tanga ako. Ang tagal-tagal kong naghintay sa pagtupad ng mga plano ni Crystal pero pinagmukha niya akong tanga. Hindi niya ipinaalam sa akin ang tunay nang nangyayari sa kanila. Wala siyang kwenta! Kung hindi dahil sa akin hindi niya malalaman ang totoo. Hindi siya marunong tumanaw ng utang na loob.

Napakasimple lang naman ng ibinigay ko sa kanyang kapalit kapalit ng pagsasabi ko ng totoo—ang ipaubaya niya sa akin si Kasper pero binalewala niya 'yon dahil sa mahal na nila ang isa't isa!

Ngayon, sisiguraduhin kong mapupunta sa akin si Kasper.

Isang panyo ang lumahad sa akin habang kasalukuyan akong umiiyak dito sa bench ng freedom park. Papalubog na ang araw at napagdesisyunan ko munang magpunta dito sa park para maibsan ang sakit na nararamdaman ko. Ayokong umiyak sa bahay dahil ayokong ipakita sa pamilya ko na mahina ako; na umiiyak ako dahil lang sa isang lalaki.

Kinuha ko ang panyo at pinunasan ang luha ko. Nag-angat ako ng tingin at nakita ko si Silver sa tabi ko. Siya lang ang taong maasahan at mapag-o-open-an ko ng problema ko. I know, it's awkward when you want your ex is here para icomfort ka.

"Are you alright?" Aniya sa malamig na boses, looks like he's worried.

"Do I look alright?" Sarcastic kong pagbalik ng tanong sa kanya.

Napangisi siya. "Eventually, not. Why am I asking what is obvious?" He cleared his throat. "What happened?"

Magsisimula na sana akong magkwento pero sinabi niyang sa loob na lng ng kotse niya dahil nilalamig na siya. Malakas kasi ang hangin ngayong gabi dahil sa maraming puno ang nakatanim dito, that's why maraming tumatambay dito kahit gabi. The moment I entered his car ay nag-umpisa na akong magkwento. After 15 minutes, natapos ko nang sabihin sa kanya ang lahat.

"Why do you keep on hoping for someone who's already in love with someone else?" Nagtaas ako ng kilay. I look at him and saw solitude in his eyes, para bang nasasaktan siya para sa akin.

"Because I love him." I was too hopeless to say that.

Tumingin siya sa akin ng diretso sa mata. Halos mahawa ako sa ipinapakita niyang lungko. "Love him? Even if it's hopeless?"

"No!" Nataas tuloy ang tono ng boses ko. "I'm still hoping at gagawa ako ng paraan para mapunta siya sa akin."

Napangisi siya. "Hoping? Look, mahal nila ang isa't isa and there's no hope left at all. So why---"

"I still have the hope." Putol ko sa sinasabi niya.

"You are hoping but hope is already gave up for the love you think will come true."

Napa-crossed arms ako at sumandal. Akala ko comfort ang ibibigay niya sa akin pero panenermon lang pala. Sana hindi ko na lang siya tinawagan. I should conquer this problem on my own.

Bakit ba lahat na lang ng tao sinasabing tumigil na ako?!

I love Kasper. Mahal ko siya kaya hindi ako susuko. Kahit paulit-ulit akong masaktan, I will do everything para makuha ko siya.