𝐒𝐭𝐫𝐚𝐧𝐠𝐞𝐫𝐬

17 : ωχ

Τις επόμενες ημέρες ο Harry δεν μου μιλάει, δεν με κοιτάει. Δεν μου δίνει καμία σημασία...

Πηγαίνω στο σχολείο, περνάω λίγο χρόνο με τους φίλους μου και κάνω προσπάθειες να με συγχωρέσει, αλλά καμία δεν πηγαίνει καλά. Πιθανολογώ πως με μισεί για εκείνο το χαστούκι και βασικά θα έχει απόλυτο δίκιο αν το κάνει.

Οπότε δεν έχω άλλη επιλογή.

Το απόγευμα της Παρασκευής, που λείπει από το σπίτι, μπαίνω κρυφά στο υπνοδωμάτιο και ψάχνω τα πράγματά του. Ψάχνω τα πάντα! Βρίσκω την διεύθυνση του πατρικού του και αποφασίζω να πάω εκεί χωρίς να τον ενημερώσω.

Πρέπει να πάρω μετρό και λεωφορείο. Έξω βρέχει και παρατηρώ την βροχή από την μεγάλη τζαμαρία όσο πειράζω το καλώδιο των ακουστικών μου γεμάτη αμηχανία. Τοποθετώ καλύτερα το σκουφάκι στο κεφάλι μου και αφού περνάω στον απέναντι δρόμο, κουμπώνω ένα ένα τα κουμπιά του παλτού μου.

Το σπίτι που βρίσκω μπροστά μου είναι τεράστιο. Κοιτάω το όνομα στο κουδούνι. Σιγουρεύομαι πως γράφει Styles και χτυπάω νιώθοντας την καρδιά μου να τρέμει. Τι δουλειά έχω εγώ εδώ; Στρίβω για να φύγω, αλλά μία φωνή με διακόπτει.

"Θέλεις κάτι;" με ρωτάει ένας άνδρας.

Προχωράω δειλά κοντά στο κατώφλι.

"Εμ..." πειράζω ένα κουμπί. "Μήπως μπορώ να δω την Margie; Είμαι φίλη του Harry και-"

"Θεέ μου" ο ενθουσιασμός του άνδρα με διακόπτει. "Margie, Margie" φωνάζει κοιτάζοντας το εσωτερικό του σπιτιού. "Έλα μέσα, κοπέλα μου" απευθύνεται σε εμένα τώρα.

Κάνω μερικά βήματα για να μπω μέσα. Με το που βρίσκομαι στο εσωτερικό βγάζω το σκουφάκι μου και μένω να χαζεύω την τεράστια είσοδο του σπιτιού. Όλο το σπίτι μοιάζει με τις βίλες των πλουσίων που βλέπουμε στις ταινίες και συνήθως τις θέλουμε για τον εαυτό μας. Ακόμη και τα περισσότερα φωτιστικά εδώ μέσα έχουν διακοσμηθεί με κρύσταλλο.

"Bella..." αναφωνεί η Margie. "Δε το πιστεύω".

"Γνωρίζεστε;" ο άνδρας μας κοιτάζει έκπληκτος.

Ξαφνιάζομαι από την αγκαλιά της μητέρας του Harry που έρχεται από το πουθενά. Αντί να τραβηχτώ, τυλίγω τα χέρια μου γύρω της και την αγκαλιάζω πίσω. Νιώθω μία ζεστασιά μέχρι που απομακρύνομαι και βάζω μία τούφα των μαλλιών μου πίσω από το αυτί μου.

"Είναι η κοπέλα που συγκατοικεί με τον Harry" εξηγεί εκείνη. "Αγάπη μου, συνέβη κάτι; Ο Harry είναι εντάξει; Πώς βρήκες την διεύθυνση; Έλα να καθήσεις".