..
Evet şu an nerede olduğumu söylesem inanmazsınız! Just dance! evet ve karşımda Rednex - Cotton eye joe ile dans etmeye çalışan bir Esra!
''Sen gerçekten delirmiş olmalısın! Esra!'' tepkime karşılık Aidan
'' bence gayet iyi dans ediyor, bir sonraki sıra senin unutma Gece.'' dediğinde utancımdan belkide ilk defa yanaklarım kızarmaya başlamıştı.
Ne bok yiyeceğimi bilmiyorum!
'Oraya çık ve kimin daha iyi olduğunu göster..'
Hah! Ama nasıl? tamam, kabul dans edebiliyordum hatta bir çoğundan daha iyi ama evde tek başıma ve aynanın karşısında! bu nasıl olur hala aklım almıyor. Çok fena bir oyuna getirilmiştim!
2 SAAT ÖNCE
Her zamanki koşumdan dönmüş ve sıcak bir duşun hayalini kurarak evimin kapısını açmıştım ama gördüklerim karşısında küçük bir şok geçirmiştim
"Dalağım ağzıma geldi eydiiin bırak artık!"
Esranın çığlığımsı sesi yerimden zıplamama neden olmuştu.
"Abartma esra sadece 10 saniyedir bu şekildesin." Dedi sahte bir sinirle Aidan.
"Amacınız ne? Hayır yani amacınız ne?" Çok anlamsız bir ruh haline bürünüp kurduğum bu cümle, Aidan'nın Esrayı bırakması ve Esra'nın yere kapaklanmasına neden olmuştu. Kendimi gülmemek için sıkarken, Aidan ayaklarına kapanan Esraya kahkahalarla gülmeye başladı.
''Gülmeyin komik mi?''
''Sence gülüyor muyum Esra'' dememle hönkürerek gülmem bir oldu. cidden nasıl gülmez ki insan?
"çok biliyorsan gel de sen yap!" diye laf attı esra. Tabi rekabeti seven inatcı tarafım pat diye atlayıp mantıklı tarafımı alt etmişti.
"Ne var sanki sen beceriksizsen ben ne yapabilirim" dedim.
Esra kendini toparlayıp ayağa kalktı ve "O zaman buyur" deyip elleriyle salonu gösterdi.
Upps! bu iyi olmamıştı.
Tamam, uzun süredir spor namına yaptığım tek şey koşmaktı. pat diye yapamazdım ki!
"yaparım tabi ne var " deyi verdim tabi sonrasında agzımın tam ortasına gelişi güzel vuracaktım o ayrı.
"wow wooowww kadın rekabeti en sevdiğim" deyip sinsice sırıtan Aidan'a dirseğini geçirmişti esra. Bu hallerine göz devirip, belime bagladığım hırkamı çıkarıp koltuğun üzerine bıraktım. Nasıl yapacaktım hiç bir fikrim yoktu ama ilk defa yapmıyordum ya hoş yaparım yani diye düşünmüştüm. Keşke düşünmeseydim.
Aidan sırıtarak " o zaman ben yapar diyorum!" deyip kollarını zafer kazanmışcasına yukarıya kaldırıp indirdi.
"Adım kadar esrayım yapamıyacak" dedi. sinirle kaşlarımı çatıp "yo hiçte bile yaparım ben çekil " deyip kenara ittirdim onu ve eskiden durduğu yere ben geçtim.
"yapar"
"Yapamaaz"
"görürsün"
"elbette ki görücem 2.80 yerde uzandığını"
Ellerimi yere sabitlediğimde dualar ediyordum boynumu kırmamak için. Sonra bir an Esra
"Eğer yaparsan ben sizin dediğiniz bir şeyi yapıcam ama yapamazsan siz benim dediğimi yapıcaksınız" dedi. Aidan onaylar gibi mırıltılar çıkarınca hiç oralı olmadım. Yapamıycağım belliydi ve göz göre göre bunu kabul edemezdim.
