Gnash - I hate you I love you
Hayatın bizleri nereye getireceğini, hayat rüzgarında nereye savrulacağımızı bilemeyiz.
Bazen diyorum ki her şeye rağmen hayat devam ediyor ama güzel değil. bazen de hayat artık burada durmalısın çok savurdun beni yorgunum. Abim bugün geliyor ve ben uyuyamadım gece boyunca.
Aslında hem mutluydum hemde mutsuz.
Emily'i görecek olmam beni heyecanlandırıyor, peki ya abim?
Abimin gelişi demek kavgalar demek, bağırışmalar, krizler ve kasılmalar demek. Aslında onu özledim. Tamam biliyorum beni bırakıp gitti ve hala nedenini bilmiyorum. korkaklık mı? belki. eski günlerimizi hatırlıyorum da abim benim küçük babamdı. Onun küçücük bedeniyle bile beni korurken çoğu defa dayak yediğini hatırlıyorum.
Herkesin özendiği bir abi-kardeş ilişkimiz vardı. Çoğu zaman arkadaş gibiydik. Babam hayatımın temelini atarken abim o temeli sağlamlaştırmıştı. Şuan da ayaklarımın üzerinde durabiliyor isem bunun %70'i abim sayesinde. Tabi bunun yanında ruhen savunmasız bırakmıştı beni.
Eskiler..
Hatırlıyorum da Arkadaşlarım vardı. Erkek arkadaşım vardı. 17 yaşı gerçekten dönüm noktasıymış insanların. Ben hayattaki en büyük acılarımı 17 yaşımda yaşadım. annemi, babamı, abimi, arkadaşlarımı, sevgilimi ve hatta kendimi bile 17 yaşında kaybettim. tabi ki bununla sınırlı değil geç bulup erken kaybettiğim açelyam vardı bir de. Bu sene.
Sabah sabah yeterince düşünüp yürümüştüm. Yaklaşık 2 saat kadar. Ayaklarımı evin yoluna ittirip kulaklığımı takmıştım Rihannanın yeni albümünden bir parça açtım. Çok değil 20 saniye sonra sanırım, telefonum çaldı. arayan numarayı tanımamıştım. kulaklığı çıkartıp cevapladım
''Efendim?'' soru sorar gibi konuşmuştum.
''Nerdesin'' Leventin sesi sağ kulağıma dolunca göz yaşlarım gözlerime hücum etti.
''Yürüyüşe çıkmıştım eve gidiyorum'' Diyebildim sadece
''Hava alanındayız, indik biz ama çok trafik var 1 buçuk saati bulur orada olmamız ve şey emilye sucuklu menemen yapabilir misin ? hamile biliyorsun. burada bulabileceğim bir yer yok maalesef. Ayrıca bir şeyler almalı mıyım dolap dolu mu ? Bir de ev temiz mi tozlu ortama sokamam em'i. gece konuşacak mısın?''
Hala aynıydı. Levent hala aynı. Çok konuşan, tek nefeste.
''Eğer biraz nefes alabilirsen bende konuşabilirim levent! Emilye tabi ki menemen yaparım yaklaştığınızda haber vermeniz yeterli. Dolabım dolu bir şeye ihtiyacım yok gerekirse kendim çıkar alırım. Ve unuttun sanırım bu evde ben yaşıyorum ?''
Seneler sonra onun sesini duyup bu kadar rahat konuşmak.. yutkunurken zorlanıyordum.
''Tamam ararım numaramı kaydet'' dedi.
Cevap vermeden yüzüne kapatmıştım.
Evin bahçesine geldiğimde Efkanın evinden şarkı sesi geliyordu. Gülümseyip evin kapısını açıp içeri girdim. Telefonumu kulaklığımı Yere bırakıp 10 dakikada duş alıp çıktım odama doğru ilerlerken telefonumun sesi kulaklarıma doldu. Arayan kişi Umuttu. Eski erkek arkadaşım.
Aramayı meşgule alıp odama ilerledim Kısa sürede üstümü giyip saçlarımı kuruttum. O sırada umutu düşünüyordum. 5 ay boyunca çıkmıştık. Beni aldattığını öğrenmiştim Gizem sayesinde. Gizem ise benim orta okuldan arkadaşımdı ayrıca umutun ikizi. şimdi hiç biriyle konuşmuyordum buda geçmişimden kaçmamdı. Eskiden çok fazla neşeliydim eğlenceli ve samimi. Şimdi bakıyordum da geçmişimden baya uzaklaşmışım. Samimi olmanın yanından geçmiyorum belirli sayıdaki kişiler dışında bunlar Eskiden Açelya ve Emily idi, şimdi ise Emily ve Efkan.
