jovee's POV
papunta ako ngayon sa bahay ni aly. nag-aalala kasi ako, kanina pa ko text ng text pero hindi nagrereply. tinatawagan ko cellphone nya pero hindi nya sinasagot. nakahinga ako ng maluwag ng makita ko ang kotse nya na nakaparada sa harap ng bahay nya. kinuha ko ang bulaklak sa passenger seat at bumaba ng kotse. napakunot ang noo ko ng makita ko na bukas ang pinto ng bahay nya. tinakbo ko na ang pinto ng bahay nya. napatigil ako sa pinto ng makita ko sya.
nakasalampak sa sahig. tulala.
automatic kong binitawan ang hawak kong bulaklak at pinuntahan sya.
jovee: love, ano nangyari? (niyakap si aly)
ngunit wala syang sagot na ibinigay saken
binuhat ko sya at iniupo sa couch na andon.
pero nanatili syang ganon, hindi nagsasalita. tulala. hindi ko na alam ang gagawin ko. kaya lumuhod ako sa harap nya.
jovee: love ano ba nangyayari? (hinawakan ko ang balikat nya)
ng sa wakas ay gumalaw sya at tumingin sa akin.
aly: im calling off the wedding. (seryosong pagsasabi ni aly)
jovee: (napatayo) what are you talking about aly?
aly: hindi ko kayang magpakasal sayo.
muli akong lumuhod sa harap nya at tiningnan sya
jovee: dont say that, let's talk. ano bang problema?
aly: (nakatingin lang kay jovee) hindi ko kayang magpakasal sayo. hindi kasi ikaw ang laman nito. (itinuro ang dibdib, sa tapat ng puso)
jovee: si denden pa rin?
aly: (tumango bilang sagot)
jovee: i thought youre choosing me love. di ba pinipili mo ang tama.
aly: wala na kong pakelam sa tama. ang mahalaga na saken ngayon, ayokong mawala si denden. hindi ko pala kaya na wala sya. (at nagsimula ng umiyak)
jovee: pano ko? pano na tayo?
aly: you never had me in the first place jovee. dahil all this time, si denden lang. sya lang at wala ng iba.
jovee: i cant let you go.
aly's POV
tumayo ako mula sa pagkakaupo. lumakad papunta sa pinto. at nilingon si jovee na nanatiling nakaluhod.
aly: it's either you let me go now or youll end up going to church pero wala kang bride na papakasalan.
jovee: dont do this to me aly. (nilingon nya si aly)
aly: it's over jovee. (silence) we are over. im sorry.
at dumiretso ako sa kotse ko. pinahid ko muna ang luha sa pisngi ko at pinaandar ang kotse.
natagpuan ko ang sarili ko sa harap ng bahay ng mga magulang ko.
isang katok ko pa lang, binuksan na ni mommy ang pinto. hindi ko na napigilan ang sarili ko, niyakap ko si mommy at niyakap nya ko ng mahigpit na para bang alam nya ang dahilan kung bakit ako umiiyak.
BINABASA MO ANG
down on bended knees (AlyDen ft. LADen and JoveeLy)
Fanfictionsince naging alyden shipper na din ako, try ko lang gumawa ng fanfic bout them.. kindly comment kung may mga suggestions kayo or may mga comments sa flow ng story.. thank you :) paano mo malalaman kung nakapagmove on ka na? isang relasyong inilihim...