PROLOGUE

2.3K 27 0
                                    

We ate at the same table. We slept at the same bed. We shared room. We shared bathroom. We shared everything in this fucking house. In other words, we lived in the same roof because we are fucking married.

Pano nga ba kami naging mag-asawa.

Oh. I remember. We are not arranged neither in love to get involve in this fucking relationship. Kapalit lang ako sa taong umiwan sa kanya.

Sabi nga nila, match by heaven daw kami. Pero para saakin, isang malaking sumpa ang nangyari saamin. Kasumpa-sumpa talaga.

Sya kasi yung taong kahit natutulog, naiinis ako.

Sya yung taong bawat galaw ko ay pinapakialaman.

Lahat ng ginagawa ko pinapagalitan nya. Nilalait nya!

"Samantha! My loundries? Where the fuck are they?!" Kitams? Wala sa bukabularyo nya ang magalang na tao.

Tinapon ko sa kanya ang kakakuha ko palang na loundries. "Oh ayan! Kainin mo."

Sorry ha? Masyadong nakakabwisit ang gagong ito. So. Yun na nga. But that was before.

Hanggang sa dumating ang araw na nahulog ako sa kanya. Hindi ko alam kung paano nangyari. Basta ang alam ko, nangyari nalang sya.

Pero akala ko pwede pero di pala. Di naman talaga ako ang nauna.

Di pwede dahil di simula palang, hindi naman sya totoong sakin.

Di pwede dahil pinahawakan lang pala sya sakin.

Ako yung asawa pero para ako yung kabit. Parang ako yung nakikisali at nakikisalo sa relasyong hindi naman ako kabilang.

Why can't it just to be me? I wan't to be his first in everything para magkaroon naman ako ng karapatan. Gusto ko ako ang una nyang nakilala. Gusto ko ako. Gustong gusto!

Ayoko maging pangalawa. Dahil ayoko pangalanan akong replacement.

Ayoko maging substitute. Gusto ko ako talaga ang asawa. But unfortunately, I'm just the substitute wife.

I'm Just The Substitute WifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon