MH16 [ Journal ]

122 66 24
                                    

Journal

Nung nalaman ko ang tungkol sa journal ni Theodore naghinala na ako sa'king anak. Hindi ako makapaniwala na pinagpalit niya ang anak niya kay Pareng Navarro. Si Amethyst na anak ni Theodore. So which means....anak niya ang Hiena ko ngayon?

"Doc ano pong resulta ng DNA ng bata kay Theodore?" nanginginig ang mga braso ko habang nakakapit sa upuan.
Sana....sana mali ang hinala ko.

"99.9% of probability Mr. Basquez. Match po ang sample nilang dalawa." halos gumuho ang mundo ko.

Mali ang pinakasal ko siya kay Kier. Magkapatid silang dalawa. She needs to know. They need to know.

Mabilis akong bumalik sa opisina. Hindi ko inaasahang abutan si Theodore na prenteng nakaupo sa swivel chair ko.

"Kaya pala...magaling ka rin Basquez. Biruin mo nalaman mo ang katotohanan ng ganung kabilis? Samantalang si Navarro hindi? Patunay lang yun na matalino ka nga talaga." tumayo siya't lumapit sa'kin.

A-anong...ibig niyang sabihin?

I calmed myself. I know my end is near. No one will know the truth. "What do you want Theo?" aniya ko. Napatiim-bagang siya.

We're used to be friends before....but end up wasted as fucked when Rumi loves Navarro instead of him. That's our past. I know it because we fell inlove with one woman that creates chaos on our friendship until it broke apart. I let her go. I stayed in the dark loving her afar.

Unti-unting sumilay ang nakakakilabot na ngiti sa kanyang labi. "Tsk tsk..." he shakes his head "..too late my enemy, you already know the truth. Pero hindi lahat. You want all the truths?" parang akong nawalan ng tapang sa sinabi niya.

There's no way he do that thing.... "You want to know my little dirty secret?" nakatingin lang ako sa kanya habang inaaliw niya ang sarili sa emosyong nakikita niya sa mga mata ko.

"I killed Navarro together with her beloved wife..." I know. I really know.

Dapat nung una pinaniwalan ko na ang instincts ko. Hindi aksidente yun. Hinding-hindi kasi maingat na tao si Navarro.

Nagsilandasan ang mga luha ko. It's too late. It's really too late. I'm sorry my friend I wouldn't protect your daughter. I couldn't do that anymore.

"Ready for your end Basquez? It's nice I'd talk to you after a long long time. You can't bid goodbye to my daughter. Say 'Hi' to Navarro for me." and that was his last words before he shot his gun straight to my head.

"Too late... Jonathan! No one will know how evil I am even my daughter."






Naluluha kong pinanood ang CCTV na narecover ng imbestigador sa office ni Daddy Jonathan. After all the revelations...after I read the hidden message of Theodore's Journal which sadly...my father.

I am not Hiena Navarro. I am Amethsyt Paredes. My brother is Kier Carlos. Who unfortunately the man I loved the most.
Who unfortunately my husband...in the paper.

Wala sa sariling pumunta ako ng puntod ni Theodore.

Naiiyak na naman ako sa t'wing maalala ko na I never came from my Daddy and my Daddy Jonathan knew it. But he keeps it from me. For my sake? Why it was always for me? From the shits? From pain?

"My life was so fucked up. Thanks Papa. Big time. You really ruined it. Pero sino ako para magalit? Everything has a reason, right Da-daddy?" I know there is. It sounds good calling him Daddy but feels so wrong. "But why I loved Kier that much? Is this deep attraction? I don't know. What should I do Papa? Do I need to accept this fate? This cruelty? It hurts deep. No words can express it. Why do I experience this so much pain?" para akong tangang umiiyak sa harap ng puntod niya. Great. Bumagsak pa ang ulan.

Tumayo na ako. Hindi ko alam kung saan pupunta. Wala ng patutunguhan ang buhay ko. All along my life was a lie. I live with the wrong person. Dapat si Amethyst ang nasa pwesto ko. Masaya sana siya tas ako yung nagdurusa.

Edi sana.....edi sana ako yung mahal ni Kier not her. Ako yun eh. But why..? It frustates the hell out of me.

And before I could think a way to my situation now. It wents blur....until everything went black.


"Tulungan niyo ako!!"

"Tumawag kayo ng tulong!"

"Kawawa naman yung babae!"











Nagising ako sa loob ng ospital. Akala ko patay na ako. Pero ito ako buhay pa rin. Sana namatay nalang ako sa aksidente na yun o sana nagka-amnesia. Para ba ipalasap sa'kin ang pait ng tadhana ko? Para ba pahirapan ang buhay ko?

"Ms. are you okay?" tumango ako sa kanya nang hindi tinitignan kung sino siya. Why would I?

"Anong pangalan mo?" Pangalan? Pangalan? Haha, anong sasabihin ko?

"I don't now." was all I mutter.




#End

Mistaken Hiena✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon