Merclues University

Chapter 3: The Test.

Kara Angel Rebela

Bumabyahe na kami pero hindi pa rin mawala sa isip ko ang nakita ko kanina. Zombie,zombie,do zombies really exist? Napapanood ko yun sa pelikula pero hindi ko inaasahan na may totoong zombie sa mundo. Like hell,in reality? Hindi ko alam na tumigil na pala ang sasakayan namin. I was too drowned by my own thoughts. Thoughts about that freaking zombie thingy. Who knowns that they really exist in real life? maski nga ako ay hindi ko inaakala na may ganun pala.

"Were here,Kara. Kunin na natin ang gamit natin sa compartment ng sasakyan. Kailangan na natin 'to lakarin papuntang university" sabi ni Kristel at tinanggal ang seatbelt. Tinanggal ko na rin ang seatbelt ko at lumabas ng sasakyan.

"Paano ang kotse? iiwan na lang ba natin ito dito?" tanong ko habang kinukuha ang gamit ko sa compartment. Argh!ang bigat pala ng mga gamit ko. Halos lahat kasi ng damit pati sapatos at nilagay ko dito.

"Oo,sabi ni Krisha ay hindi daw makakapasok ang kotse sa loob ng gubat kaya mas magandang iwan na lang natin" maliwanag ni Kristel at kinuha ang malaki niyang bag. Tumango na lang ako at inilibot ang tingin sa paligid. Mukhang nakakatakot ang gubat na 'to kesa sa iniisip ko. Paano kaya naitayo ang isang school dito? masyadong creepy.

Nagkita kita kami sa entrance ng gubat. Napansin ko agad ang signage na nakalagay.

WARNING: DO NOT GO INSIDE. IT'S TOO DANGEROUS.

Nakasulat ito sa kulay pulang ink. Pero ink nga ba? May bakas pa ng kamay dun sa signage na parang dugo tapos ay maraming mga langaw na dumadapo. Tumingin ako kay Kathy na nagtataka. Akala ko ba school ang nasa loob ng gubat na 'to pero bakit may signage na nagbababala? Nagkibit balikat naman si Kathy na parang walang pakelam sa nabasa. Tang ina,baka mamaya mapahamak na naman kami dahil sakanya. Akmang papasok na si Kathy sa loob ng gubat pero pinigilan siya ni Krisha.

"Nabasa mo naman ang signage di 'ba?Ang sabi wag daw pumasok sa loob dahil sobrang delikado. Tanga ka ba para hindi yun maintindihan?" naiinis na wika ni Krisha na ikinairap lang ni Kathy. Kambal sila ni Kristel pero para samin si Krisha ang pinakabata. Kaya madalas sila ang nagtatalo. Matanda versus Bata,sino kaya ang mananalo? Natawa ako sa sarili ko.

"Ang sabihin mo takot ka lang pumasok sa loob ng gubat. Malay mo isa lang yang prank at hindi totoo masyado kang over reacting,Krisha. Chill hindi tayo mamatay" natatawang sabi ni Kathy. At pumasok na sa loob ng gubat. Matapang talaga si Kathy kaya dumadating sa punto na palagi siyang may kaaway kahit saan kami pumunta. Kung hindi ibang tao ay kami ang kaaway niya.

"She is a hard headed bitch. A slut on my ass" sabi ni Krisha sa iritadong boses. Napailing na lang ako. Kahit kailan hindi kami nanalo sakanya. Yeah,Krisha was right but she is a big shit on my ass.

Wala kaming nagawa kung hindi ang sumunod kay Kathy. Ilang distances lang ang layo niya samin. While we walking in the middle of the forest I heard some rustling of leaves. Minsan ay napapalingon ako sa likod dahil parang may sumusunod samin. I don't know kung napansin rin nila 'to pero hindi rin mapakali si Kristel na parang nararamdaman ang nararamdaman ko. Tuloy lang kami sa paglalakad. 'Tila dumilim ang langit dahil sa mga nagtataasang puno. It sent some shivers on my spine.

Hindi ko na lang pinansin ang mga nararamdaman ko at itinuon ang atensyon sa paglalakad. Ilang minuto na kaming naglalakad kaya nakaramdam ako ng pananakit ng mga binti. Takte,hanggang kailan kami maglalakad? siguro hanggang mamatay kami? Oh,I was too exaggerated.

Bigla akong napatigil sa paglalakad. Tumingin ako sa paligid ko. May mali talaga sa umpisa pa lang. Simula nung pumasok kami sa loob ng gubat tapos ang mga napansin ko kanina. Tumigil din sila sa paglalakad kagaya ko. Gusto kong tanungin si Kathy kung hanggang kailan kami maglalakad pero hindi ko magawa. Someones watching us simula kanina pa lang. Hindi ko lang naramdaman ang presensya nila. Pero ramdam kong marami sila. Nagkalat sa magkabilang bahagi ng gubat na 'to. Oh,crap! baka isa 'tong patibong.