Kara Angel Rebela.
Kahit tinamaan ako sa sinabi niya ay nagawa ko pa ring magtuloy sa paglalakad. Girlfriend? Oh, really, bitch? Wala naman akong pake. Magsama sila sa impyerno kung gusto nila. Mga tang ina nila.
Habang naglalakad kami ay lumilipad ang isip ko. What's on earth did they say? Kanina pa ako naiinis dahil kada madadanan ko ang mga tao ay babatiin nila ako at sasabihin ang salitang 'mistress' o magba bow sila kapag nadaanan ko. Nakaka tang ina lang kasi ako ang center of attraction ng mga baliw na tao dito sa loob ng hindi ko alam na lugar.
"Sabihin mo nga sakin kung bakit nila ako tinatawag na mistress? Kung ayaw mong patayin kita." wala sa sarili kong sabi sa lalaking kasama ko. Totoong papatayin ko siya kapag hindi niya inayos ang pag-e explain sakin. Kailangan ko ng mga sagot ngayon.
"Hindi mo ako kayang patayin." napatigil ako sa paglalakad at ganun din siya. Humarap siya sakin ng nakangiti pero pansin kong may kakaiba sa mga ngiti niya. May ibang ibig sabihin ng mga ngiti niya.
"Isa ako sa mga taga sunod mo kaya hindi mo ako pwedeng patayin. Mawawalan ka ng mga tapat na tauhan kapag nagkataon." casual niyang sabi sa harap ko. The hell, ano na naman ang sinasabi ng isang 'to? I sick of this thing. Ni isang bagay ay wala akong maintindihan sa mga nangyayari.
Bigla na lang gumalaw ang mga kamay ko at kinwelyuhan siya. Ayoko ng maging tanga sa mga nangyayari sa paligid ko at tapos na rin akong magpanggap pati na rin magbulag bulagan sa mga totoong nangyayari. Akala ko isa lang 'tong malaking kalokohan pero nagkakamali pala ako. Dahil magmula ngayon papatay na ako kung kinakailangan. I trap in this hell but I can play tricks to make it even worst.
"Woah! Take it easy, Mistress. I'll speak." natatawa niyang sabi. Bigla ko na lang siya nasapak sa hindi malamang dahilan. Akala ko nung una ay titilapon siya pero mabilis siyang tumambling at nakatayo ilang metro ang layo sakin. May sugat sakanyang labi dahil sa ginawa kong suntok.
"Learn to control your emotions, Mistress. I'm Justine Reyes, Mistress." naririndi na ako sa kakatawag nila sakin ng mistress. Kapag nakikipag usap sila o babatiin nila ako ay sasabihin nila ang salitang mistress. Bakit ba kasi nila ako tinatawag na mistress?
"Paano ko mako kontrol ang sarili kong emosyon kung hindi ko alam ang totoong nangyayari sa paligid ko?! Muntik na akong mamatay tapos ng magising ako ay tinatawag na akong mistress! Sa tingin mo paano ko mako kontrol ang sarili kong emosyon?! Sagutin mo ako!" mabilis akong tumakbo papunta sa direksyon niya at nagpakawala ng isang malakas na suntol ngunit sinangga lang niya ito. Sunod ang pagsugod ko sakanya habang siya ay umiilag o hindi naman kaya ay umiiwas.
"Don't make a scene here." napatigil ako sa akmang pagsipa ng marinig ko ang boses ng taong yun. Kailan ba niya ako pwedeng layuan? Nakaka irita na siya.
"We should go now, Justine." nauna na akong maglakad palayo sa taong yun at ramdam kong sumunod sakin si Justine. Gusto ko siyang iwasan hanggat maari hindi lang siya kundi ang lahat ng taong may kaugnayan sakin. Gusto kong mapag isa at i- figure out ang totoong nangyayari sakin ngayon. Kung bakit ganito ang naging nangyari sa buhay ko at bakit ako napunta sa ganitong sitwasyon.
"Dapat hindi mo ginawa ang bagay na yun, Mistress." narinig kong sabi ni Justine at bumuntong hininga. I rolled my eyes. Akala ko ba taga sunod ko siya tapos kakampihan pa niya ang lalaking yun? He is really an ally or fucking bastard?
"Pwede ba tigilan mo na ang pagtawag sakin ng mistress. Taga sunod kita kaya dapat mo akong sundin." inis kong sabi sakanya habang naglalakad. Nakaka irita kasi kapag tinatawag nila akong mistress. Pero feeling ko napakataas ng posisyon ko. Argh! nakaka inis talaga, like a fucking piece of shit!
YOU ARE READING
Merclues University
ActionMonsters? they do not exist. Zombies? is just a legend that people watch. Pero yun ba talaga ang totoong dahilan? Paano kung malaman mo na nag-e-exist pala sila? Sa lugar na hindi mo inaakala? Anong kaya mong gawin para mapatunayan na hindi ito toto...