Merclues University

Chapter 10: Death Or Die.

Kara Angel Rebela.

"Matagal pa ba? Pagod na akong maglakad." iritang sambit ni Kathy habang naglalakad kami sa gitna ng kawalan. Napa irap na lang ako ng wala sa oras. Kanina pa siya angal ng angal wala rin naman yun maitutulong. Hindi ko na lang iyon pinansin at nagpatuloy na lang sa paglalakad.

"Pwede ba manahimik ka muna! kahit isang oras lang." bigla namang sigaw ni Krisha kay Kathy. Napabuntong hininga na lang ako. Magsisimula na naman sila sa walang kwentang pag aaway nila.

"Manahimik kayong dalawa pwede? bago ako mainis at putulan kayong dalawa ng dila gamit 'tong katana ko!" naiinis kong sabi sakanila. Aba, ang putang ina parehas akong inirapan. Mga gago 'to ah. Baka gusto nila totohanin ko yung sinabi ko? Pwede naman kaso hindi na sila makakapag salita. Kawawa naman sila kapag nagkataon.

"Were almost here." biglang bulong ni Xero sa tenga ko kaya hindi ko maiwasan mapatalon ng konti. Ghad! pwede naman niyang sabihin sakin yun eh ng hindi ibinubulong sa tenga. Napa tango na lang ako bago ulit ituon ang aking atensyon sa nilalakaran namin. Putcha, parang namumula ako ngayon. Tang ina mo, Xero!

Wala ni isa samin ang nagsalita habang naglalakad. Nakahinga naman ako ng maluwag dahil dun. Pero hindi panatag ang loob ko habang naglalakad kami. Alam ko namang marami kami at kayang patayin lahat ng kalaban na haharang sa dinadaanan namin pero hindi pa rin ako kampante. Parang may mangyayaring masama na hindi namin inaasahan. Iniling ko ng bahagya ang aking ulo dahil sa pinag iisip ko. What's on the world I'm thinking like that? Hindi naman ako nag matured sa pag iisip. I hate being matured! Like fucking hell.

Tinitignan ko ang bawat lugar na dinadaanan namin. Naningkit ang mga mata ko dahil parang naliligaw kami. Well, obviously kanina pa kami naglalakad pero hanggang ngayon ay wala pa rin kaming nararating. Yung totoo ginagago ba nila kami? Pero ang sabi ni Xero ay malapit na kami. Pero anong malapit ang sinasabi niya? Malapit mamatay? Tang ina, putang ina.

"Xero, sigurado ka bang malapit na tayo?" tanong ko habang naka tuon pa rin ang aking atensyon sa nilalakaran namin. Napa tingin siya sakin at ramdam ko ang pagkunot ng kanyang noo. Ibinalik niya ang tingin sa nilalakaran namim bago sumagot.

"Ano ba sa tingin mo?" mahina lang ang kanyang pagkakasabi pero rinig na rinig ko ito. Napakagat ako ng ibabang labi dahil sa tanong niya. Ang totoo kasi ay kanina ko pa siya pinag hihinalaan. Kanina pa kasi siya tahimik at hindi masyadong nagsasalita. Well, ganun naman talaga siya pero parang may iba ngayon eh. Hindi ko lang masabi kung ano.

"Well, well, well, who are the visitors here?"

Napa tigil ako sa paglalakad ng marinig ang boses na yun. Boses ng lalaki. Napako ang aking mga mata sa mga zombie na nakatali at nagwawala sa harap namin. Iba't ibang uri ng zombies kung hindi ako nagkakamali. May mga tali sila at nasa likod nila ang mga baliw na scientist. Ramdam kong humigpit ang hawak ni Xero sa kamay ko. Napatingin ako sa kanya pero diretso lang ang tingin niya sa harapan. Ngayon hindi ko na alam kung ano ang tumatakbo sa isipan niya.

"I won't take this long. Here is the last part of the game. This is what we called Death Or Die. You don't have a lot of mechanics here but remember this three words Kill Them All."

Death Or Die? Sa pagkaka alam ko walang nabanggit na last part sakin si Xero. Only the first part and the second. Hindi ko maiwasan magtaka. Matagal na siya sa university na 'to kaya nakaka siguro akong alam na niya ang bagay na 'to pero bakit hindi niya sinabi sakin na may last part pa pala. Is he really need to trust?

"There are sixteen different species of zombies are here and you need yo defeat them all within one hour. If you failed, you and the other students here will die because of the chemical explosion. Good luck."