Melek-Şeytan Melezi

19

Mr.Walt'un dersindeydik ve bir öğretmen içeri geldi.

"Dersi böldüğüm için özür dilerim ama birkaç kişiye izin formu dağıtmalıyım. Aoran Wade, Evan Black, Matthew, Lauren Hill, Anastasia Elizabeth Carter."

Ve hepimize birer kağıt verdi.

"Bunlar okullar arası turnuvaya hazırlık için yapılacak çalışma kampının belgeleri. İmzalayıp en geç son derse müdürün masasına koymuş olun."

1 haftalık bir çalışma kampı... Milenium Ormanı, Exia Kanyonu ve Woara Sahiline gidilecek... Bu çalışma kampından çok geziye benziyor. Belki bu herkesin keyfini yerine getirebilir!

Hemen imzaladım ve tenefüste götürmek üzere dosyama koydum. Yanımda oturan Lauren'i dürttüm.

"Ne oldu?"

"Geleceksin değil mi?"

"Bu bir eğitim kampı... Yani gelmek zorundayım zaten..."

"Yaşasın!" Dedi sevinçle.

O da bana gülümseyip kağıdı imzaladı. Zil çalınca izin kağıtlarımızı götürüp müdürün masasına koyduk. Tam kapıyı açıp dışarı çıkacakken Chloe içeri girdi.

"Burada ne yaptığınızı zanndediyorsunuz?!"

"Söylendiği gibi izin kağıtlarını mdüürün masasına koyuyoruz. Asıl sen ne yapıyorsun?" Dedim

"Hıh. Siz gereksizlerle 1 hafta geçirmeliyim ha? İğrenç."

"Sende mi geliyorsun?!" Dedi Lauren

"Tabi ki! Ben 1. grubun yedeğiyim!"

"Doğru... Yarışmalara katılmayınca tamamen aklımdan çıkmış." Dedim pis bir bakış yollayarak.

Yarışmadaki kazanın sebebinin Chloe olduğunu öğrendiğimden beri her gün 1 defa -çoğunlukla gece yarıları- odasını ziyart ediyorum. Her gece... Usanmadan pişman olmasını sağlıyorum. Tekrar ve tekrar... Daha 3. günden yere kapanıp özür dilemeye, ona zarar vermemem için yalvarmaya başladı. Ama suçunu itiraf etmedi... Bende devam ettim. Tabi her seferinde yüzümü hafızasından sildiğim için geceleri beni odasında gördüğünde yüzündeki ifadenin yerini hiçbirşey tutamıyor... Korku, şaşkınlıklık, nefret...

"Sizinle konuşarak zamanımı boşa harcayamam." Dedi ve gitti.

Yüzüne bakmak... Sesini duymak... Midemi bulandırıyor...

"Ann...? İyi misin?"

"Huh ne oldu?"

"Chloe gittiğinden beri kapıya öyle bir hiddetle bakıyorsun ki kapı delinecek." Dedi gülerek

"Pardon dalmışım."

"Hadi artık gidelim."

Ve sınıfa gittik.

-----Öğle-Yemeği-----

Öğle yemeğimi alıp her zamanki gibi çatı katına çıktık.

Aoran, Matthew ve Al çoktan yemeklerine başlamışlardı.

"Ooooo bizsiz başlamışsınız yemeğe?" Dedim kıkırdayarak.

"Bğün yemğte et vağ tıkğınn." Dedi Aoran

" 'bugün yemekte et var tıkının' diyor." Dedi Al

Gülerek yanlarına oturduk.

"Selam Matthew."

"Selam Lauren."

Dediler hızla yemeklerine döndüler.

Gerçekten mi? Bir insan bu kadar mı belli eder... Ben el atmadan bu iş gerçekleşmeyecek. Aoran'a bir bakış attım. Ne düşündüğümü anlamış olacak ki sırıtarak kafasını salladı. O sırada Evan suratı asık bir biçimde geldi.