မုန္႔ဖုတ္သမားေလး ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္သူ (Baked Love)(Myanmar Translation)

Prologue:An Angel

ႏူးညံ့တဲ့တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ျခင္းတစ္ခုက
ေျမျပင္တစ္ခုလံုးကို လႊမ္းျခံဳေနသည္။

အေဝးက လြင့္ပ်ံလာတဲ့ Christmas ေခါင္းေလာင္းသံမ်ားကိုလည္း
ခ်ိဳလြင္စြာၾကားေနရသည္။

အိမ္တိုင္းဆီမွထြက္ေပၚေနေသာ ေႏြးေထြးတဲ့အလင္းေရာင္ေတြဟာလည္း
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးကို အလင္းဓာတ္ထြန္းညႇိေပးေနေလသည္။

ေကာင္းကင္ေပၚမွာေတာ့ လမင္းႀကီးက ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့နဲ႔
တကိုယ္တည္း အထီးက်န္ေနေလရဲ႕။

ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္...
တိတိက်က်ေျပာရရင္ ငါးႏွစ္ပတ္ဝန္းက်င္ေလာက္ အရြယ္လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္
ေအးစက္စက္ညမွာ ဆီးႏွင္းမ်ားဖံုးေနေသာ ဇာေတြနဲ႔အလွဆင္ထားတဲ့သူ႔အခန္းျပတင္းေပါက္အျပင္ကို ထြက္ဖို႔
တာစူေနတယ္။
အဲဒီညဟာ ဆီးႏွင္းေတြပထမဆံုးစက်တဲ့ညေပါ့....။

ဒီအခ်ိန္မွာ ၾကားေနက်ျဖစ္တဲ့ ၾကင္နာႏူးညံေသာအသံေလး......
"Chip !ေမာင္ေလးေရ.....ညစာစားလို႔ရၿပီကြယ္။"
လူငယ္ေလးသည္ ေလွကားတေလ်ွာက္ ေျပးဆင္းလာသည္။စားပြဲမွာေတာ့ မိသားစုကိုးေယာက္ စံုေနၾကၿပီ။
သူတို႔Christmas ညစာစားပြဲက သူတို႔မိသားစုမုန္႔တိုက္ရဲ႕ မီးဖိုေဆာင္နဲ႔တြဲထားတဲ့ စားစရာေတြထားေသာအခန္းမွာေပါ့။
ပထမဆံုး သူတို႔ဆုေတာင္းၾကတယ္။ၿပီးရင္ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႔ ေအးေအးလူလူ သက္ေတာင့္သက္သာနဲ႔ညစာ သံုးေဆာင္ေနၾကတယ္။

သူတို႔ဟာေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ၾကတဲ့မိသားစုပါ။
မိသားစုေတြဟာ ထမင္းစားေနရင္း စကားစျမည္တခ်ိဳ႕ေျပာၾကတယ္။
ဒီစကားဝိုင္းမွာ လူငယ္ေလးေတာ့မပါဘူး။

သူက ေကာင္တာရဲ႕ေနာက္ဖက္ အေဝးတစ္ေနရာကို ၾကည့္ေနေလရဲ႕။

သူ႔ရဲ႕အၾကည့္စူးစူးေတြဟာ မုန္႔တိုက္ရဲ႕ထြင္းေဖာက္ျမင္ႏိုင္တဲ့ မွန္တံခါးကို ျဖတ္ၿပီးေတာ့ေပါ့။

ညဖက္မွာ ဆိုင္မဖြင့္ေပမယ ့္မုန္႔ဖိုထဲမွာ စနစ္တက်နဲ႔ ေသေသသပ္သပ္ဆင့္ၿပီး
စီထားတဲ့ ေပါင္မုန္႔ေတြကေတာ့ ေႏြးၿပီးေတာ့ပူေနတုန္းပဲ။