Faye's POV
Hinintay ko ang sagot ni Tatay sa tanong ko.
"Itanong mo iyan sa Nanay mo. Kapag hindi pumayag, hindi rin ako papayag."Dante
Sagot ni Tatay na alam kong tutol dahil sa tono ng boses niya.
"'Tay naman, eh. Alam niyo namang hindi ako papayagan ni Nanay!"ako
Yumakap ako sa braso niya at ngumuso. Si Tatay na lang ang pag-asa ko. Siguro naman may talab ang pagpapa-cute ko kay Tatay, 'di ba?
"Bilis na, 'tay! Nag-aalala na po talaga ako sa kondisyon ni Nanay, eh. Gusto kong ma-operahan na po siya sa lalong madaling panahon. At saka isa pa, lumalala na po ang sakit ni Nanay. Kaya, 'tay, please?"ako
Tumingin siya sa akin kaya tinitigan ko lang din siya.
"Bata ka pa, Peng. Delikado sa Maynila."Dante
Napabusangot naman ang mukha ko dahil doon.
"Eh si Jen nga po 17 pa lang! Ako po 16 na. Sabi ni Jen pwede na raw po 'yun! Bilis na po, 'tay! Please??? Matitiis mo ba ang magandang-maganda mong unica hija?"ako
Bumuntong hininga siya. Sana pumayag siya, Papa God! Sana gumana!
"Hindi pwede."Dante
At ayun, tuluyan nang lumagapak sa sahig ang natitira kong pag-asa.
Lea's POV
I'm waiting for Andrea in front of our door since it's already 8 p.m. She's not yet home and she's making me worried.
"Bakit ngayon ka lang?"ako
I uttered as she went out from the car. Lumapit ako sa kanya at tinaasan siya ng kilay habang nakahalukipkip.
"Mommy, birthday po ni Xiena. Hindi niya po ako pinauwi hanggang hindi natatapos ang party niya."Andrea
I just sighed at yumakap sa kanya nang mahigpit.
"Ayoko ng ginagabi ka ng uwi, ok? Pinag-aalala mo 'ko."ako
"Oh, 'Drea, bakit gabi ka na rin nakauwi?"Aga
I looked at him who just went out of the car and still in his suit. He just had a business meeting.
"Birthday raw ni Xiena kaya ginabi umuwi."ako
I exhaled dahil hindi siya nagpaalam sa akin. She could have just given me or his Dad a call, not this that she's making us, especially me, worried.
"Oh, hon. Birthday party lang pala, eh. Okay lang 'yon at saka isa pa, malaki na ang anak natin. She's seventeen so she can al—"Aga
I glared at him that made him stop from talking.
"Aga, babae ang anak natin. At delikado na kapag gabi. Kahit na may sundo siya we cannot really assure her safety."ako
He pouted because he knows I'm stating a fact—and I called him on his name. Also, he wouldn't even allow me to go outside alone when it's already late. So, he knows what I'm talking about.
"Mommy, sorry na po, ok? Huwag na kayong mag-away ni Daddy. It's my fault, hindi ako nagpaalam. Sorry."Andrea
Sabi niya sabay yakap sa akin at ngumiti. I just rolled my eyes because she knows how she can always get me.
"Oh, sige na. So that means you already had your dinner and you won't join us?"ako
"Yes, Mom. I'm sorry. I'm already full."Andrea
