Lea's POV
"A-ampon lang po ba ako?"Andrea
"Of course not!"ako
Naisigaw ko na lang dahil sa gulat. Where did she get that question?
She bitterly chuckled then nodded her head while staring on the floor.
"Okay."Andrea
She smiled weakly at biglang tumakbo paakyat papunta sa kwarto niya. I ran after her at tinawag siya nang tinawag pero hindi siya lumilingon.
"Andrea!"ako
I shouted and knocked on the door three times, I did even pull the knob.
"Andrea!!!"ako
I shouted her name again hanggang sa tuloy tuloy na ang pag-agos ng luha sa pisngi ko. I pulled again the knob at parang magigiba na ang pinto ng kwarto niya dahil sa pagkakakatok ko.
"Andrea!"ako
Naipatong ko nalang ang noo ko sa pintuan niya at tahimik na umiyak. She will not ask me that question if she doesn't feel that she's one.
Aga's POV
I got home late because of our long dinner meeting. I didn't even imagine that it would take it that long until it drained me. I smiled nang si Manang ang sumalubong sa akin pagkapasok ko ng bahay.
"Magandang gabi, Manang."ako
"Magandang gabi rin. Busog ka ba o gutom dahil diyan sa dinner meeting ninyo?"Manang
Natawa naman ako sa tanong ni Manang at umiling.
"Nang dahil sa meeting hindi ko na alam kung busog o gutom po ako, Manang. HAHA"ako
Saglit lang siyang natawa at nawala agad ang ngiti sa labi kaya kumunot ang noo ko.
"Ayos lang ba kayo, Manang? May problema ho ba?"ako
I asked and hold on her left shoulder.
"Hay nako, ang mag-ina mo. Hindi ko na kinakaya baka maglayas na lang ako isang araw dito."Manang
"Manang naman, wala nang sasalubong sa akin sa labas oh."ako
Biro ko habang iniisip kung anong nangyari kanina.
"Nagbibiro lamang ako. Oh sige na, mabuti pa at daanan mo muna ang anak mo."Manang
Tumango naman agad ako at nagtungo sa kwarto ni Andrea. I held the knob and thank God it's open. Dahan-dahan akong tumabi sa kanya dahil natutulog na siya. Yakap niya si Elly na ikinangiti ko.
"Mahimbing ata ang tulog ng prinsesa ko."ako
Bulong ko bago hinawi ang buhok na nakatakip sa mukha niya. Marahan ko siyang hinagkan sa noo at ngumiti. To be honest, miss ko na ang dating siya. Parang katulad lang din naman siya ni Fate noon na palangiti at masiyahin, not until her sister lost. Kaya nga hindi ko alam na ganito ang magiging reaksyon niya when we said to her na buhay pa ang kapatid niya at si Faye iyon.
"Dad? Daaad?"Andrea
Umayos ako ng upo sa tabi niya at hinaplos siya buhok.
"Dad, don't leave me please. Huwag. *sob*"Andrea
Agad ko siyang sinaway at niyakap, she's having a nightmare.
"Ssshh."ako
I hushed her. She stopped crying when I hug her at dahan dahan na rin siyang kumalma.
"Daddy will never leave you, honey."ako
Nag-stay muna ako saglit at pinagmasdan lang siya habang natutulog. Medyo madilim sa kwarto niya so I can't see her features clearly. Maya-maya hinalikan ko ulit siya sa noo at lumabas na bago dumiretso sa kwarto namin.
