Lea's POV
To: Ma'am Lea
Magandang umaga. Hindi ko alam kung anong oras mo ito mababasa pero sigurado akong babasahin mo ito. Ito nga pala ang suot ni Faye na damit nang makita namin siya labing isang taon na ang nakalilipas. Gusto ko sanang sabihin ito matagal na ngunit masyadong magulo ang sitwasyon. Hindi niyo rin ako binibigyan ng pagkakataon, at naiintindihan ko naman dahil sa nagawa ng anak ko. Ngunit kilala ko si Faye, hindi siya magsisimula ng away at hindi siya nananakit. Ganoon pa man, sana paniwalaan ninyo ako na si Faye at ang anak niyo ay iisa. Bilang tumatayong Ama niya, nasasaktan ako kapag nakikita ko siyang nahihirapan at umiiyak. Lalo na't dahil sa tunay niyang Ina. Umuwi ako sa Palawan upang kuhanin ang pinakamatibay sa ebidensya, at saktong may lalaking naghahanap ng impormasyon tungkol sa anak ko. Sinagot ko ang lahat ng tanong niya dahil sa tingin ko'y kayo ang nagpapahanap sa kanya. Hangad ko lang ay saya para sa anak ko. Salamat.
Lubos na gumagalang,
Dante
Walang lakas kong ibinaba ang sulat ni Mang Dante. I hold my left hand on the table for a support.
"I can't believe this... "ako
I felt that Aga hugged me so I close my eyes and hug him even tighter.
"After all, sa kanila pala tayo kailangan magpasalamat."ako
I sobbed.
"They took care of our daughter."ako
Aga breaks the hug and look at me.
"Stop crying."Aga
He wiped my cheeks.
"We must go to and see her, right?"Aga
I nod many times.
"Yes, I want to see her."ako
Fast-forward...
Aga park the car at agad akong tumingin sa labas. Kinakabahan ako. What if she's mad? What if she doesn't want to see me? Paano kung hindi niya ako tanggapin?
"Lei."Aga
I look at him and forced a smile. We went outside the car then he tightly held my hand. That's what I need, I might break down here.
"Huwag kang kabahan. I'm sure today everything will be back on its right places again."Aga
I just nod and hope it is true. Sobra talaga akong kinakabahan lalo na magiging reaksyon niya. I'm actually scared at naiiyak ko kapag naiisip ko na hindi niya ako tatanggapin dahil sa mga ginawa ko sa kanya.
"I... hope so."ako
He nod and we entered the lane. Nakita ko pa si Jhong at kumaway siya sa akin. I was about to ask him if Faye is here when I heard a loud voice.
"Habooooool! HAHAHAHAHA!"
My heart pound so loud at agad na lumingon sa pinanggalingan ng boses na 'yon.
"Magdasal ka na sa lahat ng Santo, Ate!"Toto
Toto removed her slippers kaya't agad niya ring hinubad ang kanya habang tumatawa.
"Kayo talagang dalawa!"Dante
I breathed heavily. She really looks so happy with them. They look very happy.
I smiled while staring at her. She's laughing while running, and I can't help but to remember the days that we would run on our garden and she would scream while giggling because she doesn't want to take a bath.
"Habol! HAHAHAHA! Nanghihina ata ang tuhod mo, Lolo Toto?! HAHAHAHAHAHA!"Faye
"Luh! Ikaw nga 'yun eh! Ilang taong ka na? HAHAHAHA!"Toto
