Against All Odds (Complete)

Chapter 36

His Pov

Each passing day is all worth to treasure. Being with her i feel so complete that i can't wish for anything but be with her all my life.

I enjoy every moment that i am with her. The courting part is very memorable and exciting. She's very thoughtful about anything that i gave to her except those expensive ones like the watch, the bags, the shoes and the necklace.

She refused to accept it, i can't help but compare her to my past relationships. She's so simple and that's what makes me fall for her even harder.

Days and weeks passed yet i never felt it that it's long like wow 1 month na pala akong  nanliligaw kay Reign and i am very thankful for the chance she gave to me.

Also everyday i wait outside her apartment and drive her to the company and every work dismissal inihahatid ko siya after kami maggala ng konti at kumain sa labas or magluto sa apartment niya.

Never kong nafeel na nagsasawa ako gaya ng lage niyang tanong,  kung hindi ba daw ako nagsasawa sa mga routine namin but for me it was very enjoyable at kahit kelan di ko pagsasawaan. Gaya ng paghihintay ko sa kanya hindi ako magsasawa as long as andyan siya.

Hindi ako magsasawang sunduin siya araw araw. Hindi ako magsasawang ngitian, samahan, kausapin at titigin siya minu-minuto sabihin nating obsess na ako sa kanya but in a good way di naman ako umabot sa puntong tignan lang siya ng iba magagalit ako or mawala lang siya sa paningin ko parang mahihibang ako gaya nung mga taong obsess talaga.

Her presence always completes my day. Alam na din ng family ko na official na akong nanliligaw kay Reign. Vinideo call ko pa si Ralph at Nicka para hingin yung permiso at support nila sa panliligaw ko sa ate nila. Pati sa tito nila kahit medyu awkward humingi ako ng permiso at pumayag naman basta daw wag kong lolokohin si Reign at hindi pababayaan or sasaktan kasi makakatikim daw ako sa kanya.

And hearing from them their permission and support kahit na hindi pa kami ni Reign is very fullfilling sa pakiramdam na tanggap ako ng family niya.

Another morning, but it's not a normal morning for me like those past years because everyday is very special.

Today is Saturday at pinlano namin ngayon na dalawin ang mga kapatid ni Reign at ayun di na naman matapos tapos ang thank you niya sakin.

3 hours at makakarating na kami sa bahay nila. Inagahan lang namin para hindi kami maipit sa traffic. Excited na excited si Reign at super hyper sa byahe pa lang namin.

Di rin nagtagal ay nakarating kami sa bahay nila at dahil di naman makapasok yung kotse ko dun papunta sa mismong tapat ng bahay nila kaya inihinto ko na lang gaya nung unang punta ko.

Tinulungan ko rin siyang magdala sa mga pasalubong niya sa mga kapatid at tiyuhin niya. Pero ang masayang bati niya ay di natuloy dahil ang tahimik ng bahay nila. Walang Nicka at Ralph sa loob. Medyo kinabahan naman si Reign kaya agad ko siyang kinalma.

Di rin nagtagal ay dumating ang tiyuhin niya na medyo nagulat sa pagkakita samin. Nagmano kami sa kanya at tinanong kaagad ni Reign kung nasan ang mga kapatid niya.

"Ah andun sila sa skwelahan ni Nicka, Reign. May family day kasi ngayon, hindi na nga pupunta si Nicka pinilit lang ni Ralph siya daw yung family kaya ayun pumunta nga sila dun."

"Ah ganun ba tsong sige ho, pupuntahan nalang namin dun. May dala po kaming pagkain nasa ref tsong. Mauuna na po kami."

Dali dali naman si Reign bumalik dun sa kotse kaya binilisan ko rin. 20 minutes ang binyahe namin papunta sa school ni Nicka. Sa pagkakaalam ko preschool pa lang si Nicka ngayon dito sa isang oambulikong eskwelahan nila.

Pumasok na kami at sa medyo malawak na field ay nagtitipon ang mga magpapamilya with different color shirts. Nag iikot kami para hanapin si Nicka ng may makita kaming mga bata na pinagtutulungan ng mga kapwa niya bata tinutukso ata kaya yung kawawang bata eh umiiyak habang nakaupo na sa damuhan.

Agad namang nilapitan at niyakap ni Reign yung bata at pinagalitan yung mga umaaway. Si Nicka pala ang batang tinutukso at ngayon ay umiiyak pa rin habang mahigpit na nakayakap kay Reign. Pati si Reign di rin napigilang umiyak para sa kapatid niya. Kaya di ko sila natiis at kapwa ko sila niyakap.

"My ladies stop crying already. Family day ito hindi lamay kaya tama na sa iyakan hah. Let's enjoy this day com'on."

Tumawa naman si Reign sa sinabi ko at pinatahan na rin si Nicka.

Kinuha ko si Nicka sa kanya at ako na ang nagbuhat at nagpunas ng luha at pawis nito.

"Bakit umiiyak ang baby bunso namin. Sabihin mo kay kuya Nick."

Lumungkot naman yung mukha niya.

"Tinutukso po kasi nila ako na ulila daw po. Wala daw na akong nanay at tatay, kawawa daw ako."

May namumuo na namang butil ng luha sa mata niya.

"Hush, tahan na baby bunso. Andito kami ng ate mo oh. Kami ang nanay at tatay mo ngayon okay."

Ngumiti naman siya sa sinabi at sumigla ang awra niya.
Yun naman ang pagdating ni Ralph na nagulat pa nung nakita ang ate niya.

"Ate! Kelan pa kayo dumating?"

"Ngayon-ngayon lang din, dumiretso lang kami dito nung sinabi ni tsong na andito daw kayo."

Medyo napakamot naman si Ralph sa batok niya.

"Ah, eh kasi ate gusto ko lang naman maranasan ni baby bunso magfamily day eh. Di kasi siya umattend nung nakaraang foundation day. Ano pala nangyari sa kanya at umiiyak."

Tumingin naman si Reign kay Nicka na ngayon ay di na umiiyak.

"Hmm, tinutukso daw siyang walang nanay at tatay. Madalas bang mangyari to kuya?"

Napayuko naman si Ralph bago tumango. Nakita ko namang unti unting may namumuong luha sa sulok na mata niya kaya kinabig ko na siya ng yakap at inalo kong okay lang ang lahat.

"Why not, let's pretend that we're baby bunso's parents today. Hindi ka niya ate at hindi niya ako kuya. Okay ba yun sayo baby bunso kami muna ang mga magulang mo ngayon?"

Namilog naman ang mga mata nito at ngumiti kinalaunan.

"Talaga po, kayo muna ni ate ang nanay at tatay ko ngayon? Yey."

"Yes, baby bunso. Kaya di na kuya tawag mo sakin okay pwedeng papa na lang ok."

Ngumiti naman siya at tumango tango habang si Reign naman ay napangiti na rin sa sinuggest ko.

Hope it will work this way....