Kısa AŞK Hikayeleri

5.Bölüm

Ben niye bu kadar üzülüyorum ki herşeye anlamıyorum böyle kalbim acıyor gibi oluyor gözlerim doluyor ama ama ağlayamıyorum kalbim daha çok acıyor. Telefonda müzik açıyorum biraz dinliyorum içim iyice parçalanıyor. Bi anda telefon titriyor açıyorum bakıyorum mesaj atmış "nasılsın" Diye. Hep aynı şeyi söylüyorum "iyiyim sen nasılsın?" Anlatıyor nasıl olduğunu döküyor içini sana senin zaten için parçalanmış ve onun yazdıklarını okudukça daha kötü oluyorsun ama ona diyemiyorsun ki "ben çok kötüyüm. İçim parçalanıyor" diyemiyorsun işte desen onu daha çok üzeceksin. Anlatıyor anlatıyor ve anlatıyor sende en sonunda "üzülme bu da geçer bak bana başımdan ne kadar şey geçti üzülüyormuyum 😊" diyorsun. O bilmiyor ki senin içinin parçalandığını. Konuşuyorsunuz onu bir şekilde mutlu ediyorsun sana "teşekkür ederim her zaman beni mutlu etmenin yolunu buluyorsun 😄" birbirinize "iyi geceler tatlı rüyalar" ama o sana "rüyanda sevdiğini görürsün  insAllah" diyor. Uyuyorsun rüyanda onu görüyorsun. Sabah oluyor uyanıyorsun rüyanda o kadar mutlusun ki ama sabah olup uyandığında ağlıyorsun keşke keşke bu rüya hiç bitmese diyorsun. Hazırlanıyor ve okula gidiyorsun. Yol boyunca yüzünde ufacık bir tebessüm bile olmuyor. Okulun kapısına geliyorsun orada kapının önünde bekliyor onu uzaktan gördüğün gibi sahte yapmacık bi gülümseme takınıyorsun yüzüne yanına gidiyorsun ve "günaydın diyorsun" oda sana "günaydın diyor gülümseyerek. Onun gülümsemesini gördüğünde için paramparça oluyor ama ona belli Etmiyorsun gülümsemeye ve üzüntünü gizlemeye devam ediyorsun. Soruyorsun "kimi bekliyorsun diye?" Cevap veriyor bildiğin o cevabı "sevgilimi bekliyorum" dediğinde ölüyorsun ama ona belli etmiyorsun. Ayakta duracak halin kalmıyor sınıfına doğru ilerlerken bi anda gözlerin doluyor koşarak tuvalete giriyorsun bir kabine girip sessizce ağlıyorsun kendini toparlıyorsun elini yüzünü yıkayıp sınıfına gidiyorsun orada en arkada oturuyor gülümseyerek sınıfa giriyorsun ve yanına gidip her gün ki gibi Beraber oturuyorsunuz. O sana sevgilisinden bahsediyor siz iyice gülümsüyorsunuz ama o bilmiyor ki ondan her bahsettiği kelime harf sizin içinizi yok ediyor. Bir gün yine onun yanındasınız ama bu sefer yüzü asık morali bozuk belli. "Neyin var?" diye soruyorsun "ayrıldık. Sıkılmış benden ve benim sevgimden" içinde biriken o hüzün bi anda dışarı çıkıyor ve gözünden 1 damla yaş akıyor farkında değilsiniz ve yine o cümleyi kullanıyorsunuz "üzülme bak bana ben hiç üzülüyormuyum?" Sizin yüzünüze Bakıyor ve şaşırmış bi şekilde size baka kalıyor dona kalıyor ve şu cümleyi kullanıyor "neden ağlıyorsun?" Sende şaşırıyorsun elini yüzüne götürüyorsun yüzün ıslak ama hissetmiyorsun dayanamayıp ona sarılıyor sun ağlıyorsun ve ona herşeyi anlatıyorsunuz. Senden özür diliyor ve sama sim sıkı sarılıyor.