Noong Ako'y Iniwan Mo

Chapter 4

5 years later

Limang taon. Limang taon na pala ang nakararaan. Limang taon na mula ng araw na yun at masasabi kong nakamove on na rin ako sa wakas.

Narito kami ni Chammy sa New York. After na mag isang taon ni Chammy ay sinama kami ni lola dito sa New York at magmula noon ay dito na kami nanirahan.

Pero kahit na sa New York na kami nakatira ay Tagalog pa rin ang lengwaheng gamit namin sa bahay

"Mama? 😭😭😭" hala naiyak ang baby ko.

"bakit naiyak ang baby ng mama?" pag aalo ko sa kanya. Nasinghot singhot pa siya. Sobrang cute talaga ng baby ko

"Mama may mumu" tumakbo sya palapit saakin tsaka ako niyapos. Naku masama yata panaginip ng baby ko.

" tahan na, look nandito na si mama wala ng mumu ok?. Halika dito dali hug ka ni mama"

Mommy kasi talaga ang plano kong itawag sa akin ng baby ko kaso nagbago isip ko the first time I see her. I already imagine her calling me mama kaya mula noon mama na ang itinuro ko sa kanya.

Sila lola nasa kompanya namin. Sila ang pansamantalang namamahala doon at ako naman ay CEO doon.

Noong lumipat kami dito ay nagquit na ako sa pagnenetworking. Pinahandle sa akin ni lola ang bussines namin dito pero part time model din ako.

Ang totoo niyan ay sikat na din ako dito sa New York. I was known as Maine Mendoza, oo pinabago ko yung name ko dati kasi Dei ang tawag sa akin.

Kung itatatnong ninyo sa akin kung may alam o balita pa ako patungkol kay Richard masasabi ko sa inyo na wala na. Ang huling balita ko ay sumabak siya sa pagshoshowbiz at ikinasal na panigurado iyon.

Hindi na ako bitter o ano man. Napatawad ko na kasi siya. Tanggap ko na din na hanggang doon na lang kami at focus nga lang din ako kay Chammy
.

Nasabi ko na din ba ang whole name ng baby ko? Well kung hindi pa let me introduce to you my baby Nica Charmaine Dei F. short for Faulkerson. Oo naman no, hinayaan ko na din na apelyido ni Chard ang gamitin ni Chammy tutal pagbali-baliktarin man natin ang mundo siya pa rin naman ang ama ng bata at hinding hindi na magbabago iyon.

Napatingin ako kay Chammy na nakatulog na pala sa kandungan ko. Binuhat ko siya at dinala sa sarili niyang kwarto. 3 years old si Chammy ng ipasok ko sya sa Daycare and I can say she's so intelligent. Some teacher suggested na iaccelerate ko daw sya kaya eto 5 pa lang sya ay mag g-grade 3 na sya.

Minsan naiisip ko din kamusta na kaya si Chard ngayon? Siya nga kaya ang ama ng bata ng babae iyon? Sana masaya din sya tulad ko. Ang dami ko ng naachieve sa buhay ko at syempre pagsubok na rin pero dahil sa anak ko kinaya ko iyong lahat.

Nag kaayos na nga rin pala kami nila nanay. I inform them before mag 1 year si Charm about sa kinaroroonan ko at sa kalagayan ko. Noong una ay nagtampo sila pero at the end of the day ay naintindihan nila ako.

Ate Coleen is asking me to attend her wedding next month kaya kailangan na naming bumalik. Am I really ready to face my past?