Chapter 22

1.5K 63 30
                                    

Grabeh hindi ko alam kung anong mararamdaman ko ngayon. I am here. Back actually.

Kung matatandaan nyo lang po. Nandito ulit ako sa EB. Yes Eat Bulaga. Ang lugar kung saan muli kaming nagkita. Kung saan muling nabuksan ang mga alaala.

I was so thankful of everything a few months ago. Consistent pa rin si Chard sa 'panliligaw' kuno nya sa akin.

Why is it like that? Kasi kahit hindi pa kami kung umasta sobrang possessive nya na. Daig nya pa boyfriend e. Pero its fine with me ok nga yun e. Tsaka isa pa I love every bit of it so why bother be angry or deny it right?!

Chard doesnt know yet that I am her co-host today here in broadway. Everyone was so glad that I accept their invitation to be a guest host.

Naorient naman na ako e. Still my final make up pa para fully prepare kami sa presence sa stage. Though model ako at sikat may stage fright pa rin kasi ako.

So ayun na nga before 12:00 noon e naggather na sa may stage (basta kung saan nagsasalita yung mga host). Nasa back stage ako.

No one is saying anything to him but keep on teasing him.

"Naku tisoy jackpot ka today ang ganda ng co-host mo" madam AK

"Oo nga. Alam mo bagay na bagay kayo e. Ayiieee si Tisoy wag masyadong pahalatang starstruck ka dun ah. The last time you met her kulang na lang matunaw na yung kaharap mo" kuya Ry

"May bago po tayong host?!" tila naguguluhang tanong nya sa mga kasama. Ano bang nangyayari? Bakit hindi ako nainform na may bago palang co-host babae?.

Ang totoo nyan nung nagtext sya sa akin kanina di ko nireplyan. I wanted to surprise him that I am here with him today. Ang totoo nyan e kasama namin si Chammy, she would be at the opening production later together with her kuya baste and ate Ryzza.

I ask them to never let their kuya Alden to see Chammy. Kahit naguguluhan ang mga bata sumunod naman sila sa akin.

2nd segment ang sa amin ang JFAAFJ (Juan For All, All For Juan) actually I am so proud of this variety show because they able to help many in needs people who are really really needs that help they are giving.

Aside from that they able to give hope and at the same time make everyone laugh through their simple gestures. Simula bata pa lamang ako e super fan na ako ng programang ito at ang mapabilang sa pamilyang ito ay isang karangalan para sa isang tagahangang tulad ko.

Sa ilang sandali na lamang at mapapabilang na rin ako sa tinatawag nilang 'dabarkads' gaano man kaiksi or katagal ang pananatili ko dito I would be very very happy that even once I become part of this dream.

"Mama!!!!!!" isang sobrang lakas na iyak ang gumising sa aking matinding pag iisip. Si Chammy paniguradong namimiss na ako nun kaya ayun umiyak naku lagot buko kami ni Chard!!!

"Chammy?!" bago pa ako makalabas sa tinataguan ko narinig ko ng sinalubong ni Chard si Chammy.

"Mama!!!" patuloy na pag iyak ni Chammy. Patay talaga.

"Nandito si Dei?!!"

Noong Ako'y Iniwan MoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon