Babaeng Bisaya meets Lalaking Englishero(EDITING)

Chapter 52: her condition

ZHAYKE'S POV

Its been a months nung sinugod si Kaye sa hospital. Pinalagay ko siya sa private room. At andito na rin si tito. Papa ni Kaye. Sinundo ko siya sa probinsiya. Mabuti na lang at positive thinker si tito at hindi niya pinauna ang takot na baka mawala si Kaye. Mas iniisip niyang magigising si Kaye a minute at okay lang ang anak niya. Bilib na bilib ako kay tito. Andito nga lang siya at hindi siya umaalis sa tabi ni Kaye. Kinakausap niya rin si Kaye kahit na alam niyang hindi ito sasagot sa kanya.

Na contact ko na din yung mommy ni Kaye na nasa U.S. May pakialam si tita kay Kaye dahil nag-iisang anak lang nina tito at tita si Kaye. Medjo busy nga lang si tita dahil she's obe of the most influencial person in the U.S. She will be here in a minute. Positive rin lagi si tita. Ayaw niyang pangunahan ang pagkamatay ng anak niya dahil makakasurvive naman daw ito.

And about Kaye's condition? She's in a comma for 5months and she has a brain tumor. Sabi kasi ng doctor may mga dugo at nana na namuo sa ulo ni Kaye at kailangan itong operahan sa mga experts. Para hindi na muling bumalik pa.

--
KYLE'S POV

Its been 5 months. Hindi ko na nakakasama si Kaye. Hindi ko na nakikita si Zhayke sa school and Bea is always in my side. That engaged thingy is just an act. Trip niya lang sabihin yun. And about Kaye? well she's still in a comma simula nung insidente.

I tried to visit her at the hospital but unfortunately I can get closer to her because Zhayke and tito is always there. Hindi ako makahanap ng perfect timing para makita at makamusta siya. Bantay sirado ako at pati rin siya.

But I didn't lost hope. I tried to escape but nahuhuli pa rin ako ni Bea. But this time. Sana makita ko na siya.

Wala naman kasi si Bea dito nasa U.S, pinatawag ni tito, papa niya. Emergency daw about there company.

Pumunta ako sa hospital kung saan na confine si Kaye. At natuwa ako dahil walang nagbabantay sa kanya ngayon. Pumasok ako sa loob at nakita ko siyang naka oxygen, tapos halos bandage ang nakikita ko sa ulo hanggang paa niya. It's all my fault.

"h-hai *sob* baby ko. I missed you so much." I can't stop my tears from falling into my eyes.

"I-its been *sob* a month na hindi kita nakikita baby ko. I-i'm so sorry sa nagawa ko Kaye. I didn't mean it Kaye. Hindi ko sinasadjang saktan ka. Pero Kaye, sana *sob* sana maniwala ka na *sob* na mahal na mahal kita. I-ikaw lang Kaye. Ikaw lang at wala ng iba."  umiiyak ako ngayon. I know it's so gay but I can't help it. I love her. I really do.

"K-kyle."

O__O inangat ko ang ulo ko tapos nakita kung nagising na si Kaye. I was surprise and happy but at the same time I was worried and I was sad.

Biglang dumilat ng husto ang mata ni Kaye at bigla tumunog ng husto yung machine na nakakabit sa kanya o anu mang tawag dun. I start to panic. Tinawag ko ang doctor at nagmadaling pumunta sa room ni Kaye. But unfortunately nagkasugata kami ni Zhayke at si Tito.

"T-tito. S-si---"

*BOOOGSSS !!!*

"I told you not to come here Kyle !! Pinapalala mo ang sitwasyon !! Umalis ka na dito !!" sigaw ni Zhayke sakin.

"enough with that boys. There's no time to blame each other. Kaye is in danger, we should take good care of her first bago kayo magbasag bunggo jan. And you mister !! You should remain here !! We have something to discuss." sabi nung babae. Sumunod naman ako. at hindi ako pumasok sa room ni Kaye.

Naghintay lang ako sa labas. Sana okay lang si Kaye.

--
(A/N: SALAMAT SA PAGBABASA ^_^