SOĞUK NEVALE

7.BÖLÜM '' Yeni Arkadaş ''

Merhaba canlarım!

Keyifli okumalar 😘

Saraç:

Bu sefer babama bir şey diyemeden çıkmıştı odadan. Neden bazı işleri için o kız ile olmak zorundayım bilmiyorum ama bu sefer hiç değilse bir yemek yememi istemişti. Kadınları sevmediğimi biliyordu ama bana bunu sürekli yaptırıyordu ve ben her seferinde bir şey yapıp bundan kaçıyordum.

Bakalım bu sefer nasıl bir kız çıkacak karşıma merak ediyorum.

'' Merhaba ben Saraç''

'' Merhaba canım bende Ayça'' dedi ayağa kalkıp elini bana uzatarak.

Cümlesindeki canım kelimesi hoşuma gitmemişti kaşlarımı çatıp elini sıktıktan sonra oturdum, o ayakta bana bakarken, ne oldu dermiş gibi kafamı salladım.

'' Neyse sorun değil ilk buluşmamız olduğu için affediyorum'' deyip sandalyesine oturup kendini masaya yaklaştırdı.

'' Sende biliyorsun ki bazı işlerimiz için burada bulunuyoruz. Babamın ısrarı üzerine bu sefer bir şey demedim, yani ilk buluşma ile kalacak daha fazlası olmaz.'' Dedim ellerimi masanın üzerinde birleştirerek.

Ayça bir elini havaya kaldırıp işaret parmağı ile yüzüme daire şekli çizerek,

'' canım bende çok meraklı değilim seninle sürekli buluşmaya, yani tipim değilsin'' dedi.

Konuşmasına izin vermeden'' emin misin? '' dedim yüzümü göstererek, yüzüme uzun bir süre baktı. Bundan rahatsız olduğum için yanımızdan geçen garsona seslendim.

'' Pardon ama biz sipariş vermiştik halen daha gelmedi '' dedim.

'' ne siparişi vermiştiniz acaba? Ceviz soslu semizotu salatası mı? ''dedi çocuk bizim masaya yaklaşarak.

'' Evet'' diye atladı konuşmanın ortasına Ayça.

'' Ah efendim kusura bakmayın ceviz sosumuz bitmişti ondan Sare almaya çıktı birazdan gelir'' dedi çocuk mahcup bir şekilde.

'' Ah sorun değil başka bir sipariş veririz'' dedim Ayça'ya dönerek,

'' ama ben ondan yemek istiyordum Saraç'' dedi dudaklarını öne doğru uzatıp. Yüzümü buruşturup yüzüne baktım, içimden Allah'ım beni kimlerin önüne düşürüyorsun ne tuhaf kızlar var sen koru Yarabbi.

'' Bak Ayça şimdi başka bir şey ye sonra geldiğinde ondan yersin biran önce yiyip kalkalım olur mu? '' dedim tok bir ses ile.

'' olur'' dedi.

~

Sonunda bu saçmalık bitmişti. Ayça başımı ağrıtmıştı bir insan bu kadar konuşabilir mi?

Kafe'den dışarıya çıktığımda yağmur yağdığı için sokakta kimse yoktu, Oğuz'da yoktu bahçede. Burada bekleyeceğini söylemişti. Otoparka gittiğim de arabada yoktu. İki elim ile ıslak saçlarımı dağıtıp yağmur damlacıklarını gidermiştim. Otoparktan çıkıp Oğuzu aramak için telefonu elime aldım. Tam o sıra babamın aradığını görünce cevapladım.

'' Oğlum neredesin? ''

'' şimdi çıktım kafeden baba '' dedim etrafa bakınırken.

'' Nasıldı peki? '' dedi ciddi bir ses tonu ile

'' idare eder işte baba işim var benim sonra konuşalım mı? '' dedim kocaman bir nefes alıp dışarı verip.