SOĞUK NEVALE

20.BÖLÜM '' Karanlık Evdeki Renkli Odam ''

MERHABA GÜZELLERİM! Öncelikle geçmiş bayramınızı canı gönülden kutlar sağlık, mutluluk ve huzurlu günler dilerim. Yeni bölümü bu kadar beklettiğim için affınıza sığınırım daha erken yayınlamak istedim ama bir türlü kısmet olmadı. Şimdiden anlayışınız için teşekkür ederim. SİZLERİ SEVİYORUM kendinize iyi bakın!

KEYİFLİ OKUMALAR

Saraç beni kendinden uzaklaştırıp arkasına sakladı ayak parmaklarımın üzerinde yükselip kulağına doğru yaklaştım, '' yoksa Aziz bizi gördü ve buraya mı geldi? '' dedim endişeyle, bana dönüp '' burada bekle dışarı çıkma '' dedi kapıya doğru yönelerek. Gömleğinin ucundan tutup banyodan çıkmasını engelledim '' açmasan mı? '' dedim sessizce.

Kapının kolunu bırakıp yüzümü ellerinin arasına aldı, '' korkma, ben yanındayken sana hiç kimse zarar veremez ''

Gözlerinin içine bakıp bir şey söylemeden sadece başımı olumlu bir şekilde salladım. Banyonun kapısını sessizce kapatıp çıktı.

Kapının kenarına oturup sırtımı soğuk duvara yasladım. Saracın düğmesi kopup benim gömleğimin iliğinde kalmıştı bunu görünce yüzümde hafif bir tebessüm oldu. Sapasağlam tutunmuştu iliğime düşüp benim düğmelerimin arasına karışmamıştı. Aşk gömleğim dememiştim boşuna ne olursa olsun düşmeyecektik yere, nasıl benim düşmeme izin vermiyorsa Saraç bende izin vermeyecektim onun düşmesine. Düğmeyi alıp şortumun cebine sıkıştırdım gömleğimin önünü ıslak bedenime sardım kapata bildiği kadar, içerden gelen kız bağırma sesleriyle ayağa fırladım ve sessizce kapıyı açtım.

Gelen bir kızdı ama kimdi? Yavaş adımlarla oturma odasına doğru ilerledim.

'' Neden beni her seferinde görmemezlikten geliyorsun?! '' diye bağırdı kız ağlayarak, hani evine hiç kız gelmiyordu? Bu gelen kız kimdi şimdi?

'' Ayça sarhoşsun ve saçmalıyorsun '' dedi Saraç sakince, gelen Ayça mıydı hani şu beyni dip boyasıyla akmış Ayça.

'' Saçmalamıyorum seni o kadar aramama rağmen açmadın neden... '' dedi hıçkırarak ve ayakta zor duruyorken devam etti konuşmasına '' çünkü beni bir kadın olarak görmüyorsun benimle babanın zoruyla görüşüyorsun'' diye ekledi cümlesine.

Yavaşça oturma odasına ilerleyip kapının kenarında durdum. Saraç beni fark edince kaşlarını çatıp bana baktı neden banyodan çıktığımı sorarmış gibi. Gerçekten babasının zoruyla mı onunla buluşmuştu Ayça yüzünden araba çarpmıştı bana bunu hatırlayınca bir kere daha sevmedim onu.

'' Ayça sana bir taksi çağırayım ve eve git iyi değilsin '' dedi Saraç düşmekte olan Ayçayı belinden tutarak.

'' hayır ben çok iyiyim baksana '' dedi kollarını kenara doğru açarak bir elinde topuklu ayakkabıları diğer elinde içki şişesi vardı. Saçları dağınık ve göz makyajı akmıştı.

Saraç eline telefonu alıp taksi çağırırken Ayça bunu engelleyip Saracın çıplak olan göğsünü yumruklamaya başladı.

'' Kendine gel Ayça! Babamın işi yükselsin diye bir kızla beraber olamam anladın mı? Sende o kızlardan mı olmak istiyorsun, zorla seni yanımda tutamam zorla yanında olamam. Sadece bir ay sürecek bu. Ondan benden bir şey bekleme ve bana aşık olma! '' dedi Saraç sesini yükselterek.

Ayça kollarını Saracın ellerinden kurtarıp bana baktı ama bu bakış beni boğmak istediği bir bakıştı. Yavaşça yutkunup gömleğimin önünü daha sıkı tuttum, '' hepsi senin yüzünden '' dedi elindeki topuklu ayakkabıları yere fırlatıp işaret parmağını bana doğru sallayarak.